Shkruan: Ilir Tahiri

Misioni i punëtorëve të UDB (Uprava državne bezbednosti), Shërbimi i Sigurisë Shtetërore të Jugosllavisë, ishte të mbronin regjimin komunist të Federatës Jugosllave dhe të siguronin stabilitetin e shtetit.

Këto ishin disa nga funksionet dhe misionet kryesore të UDB:

1. Mbikëqyrja e kundërshtarëve politikë: Punëtorët e UDB-së ishin përgjegjës për mbikëqyrjen dhe neutralizimin e individëve dhe grupeve që konsideroheshin si kërcënim për regjimin komunist, duke përfshirë disidentët politikë, nacionalistët dhe kundërshtarët e tjerë.

2. Zbulimi dhe lufta kundër spiunazhit: UDB-ja kishte si detyrë të zbulonte dhe të luftonte aktivitetet e spiunazhit nga shtetet e huaja, sidomos nga ato perëndimore dhe shtetet që konsideroheshin armiq të Jugosllavisë.

3. Kontrolli dhe censura e mediave: UDB-ja mbikëqyrte dhe censuronte mediat për të siguruar që informacioni publik të ishte në përputhje me politikat dhe propagandën e shtetit.

4. Monitorimi i emigrantëve dhe diasporës: Një pjesë e rëndësishme e punës së UDB-së ishte të monitoronte aktivitetet e diasporës jugosllave jashtë vendit, duke përfshirë shqiptarët, kroatët, sllovenët dhe serbët që jetonin jashtë Jugosllavisë, për të siguruar që ata të mos ndërmerrnin veprime kundër regjimit.

5. Operacione sekrete: UDB-ja kryente operacione sekrete brenda dhe jashtë vendit për të mbrojtur interesat e Jugosllavisë dhe për të eliminuar kërcënimet ndaj shtetit.

UDB përdorte disa metoda për eliminimin fizik të kundërshtarëve, ato janë: vrasje, aksidente, helmime, zhdukje, torturim.
Shumica e vrasjeve të kryera nga UDB, janë kryer në menyrë perfekte për kohën, që në opinion të duken si aksident ose si krim i zakonshëm. Vrasja e shkrimtarit Rexhep Elmazi është njëra prej tyre.

Pse UDB-ashët nuk flasin në media për vrasjet e organizuar me urdhër të tyre është punë e tyre dhe e gazetarëve që organizojnë debate me ata.

Punësimi

Për t’u bërë zyrtar në UDB (Uprava državne bezbednosti), Shërbimi i Sigurisë Shtetërore të Jugosllavisë, individët duhej të plotësonin disa kritere specifike që lidheshin me besnikërinë ndaj regjimit komunist, kualifikimet personale dhe profesionale, si dhe sfondin e tyre social dhe politik. Disa nga kushtet kryesore për t’u bërë zyrtar në UDB përfshinin:

1. Besnikëria ideologjike: Kandidatët duhej të tregonin besnikëri të fortë ndaj ideologjisë komuniste dhe regjimit të Partisë Komuniste të Jugosllavisë. Kjo përfshinte besimin dhe angazhimin ndaj parimeve socialiste dhe unitetit të Federatës Jugosllave.

2. Pastërtia politike: Kandidatët duhej të kishin një sfond të pastër politik, pa lidhje të mëparshme me grupet anti-komuniste, nacionaliste ose ndonjë aktivitet që mund të konsiderohej si kërcënim për shtetin. Shpesh, një verifikim i detajuar i sfondit politik bëhej për të siguruar që kandidatët ishin të besueshëm.

3. Arsimimi dhe kualifikimet profesionale: Individët duhej të kishin një nivel të caktuar arsimimi dhe aftësi profesionale që ishin të rëndësishme për rolet e tyre në UDB. Kjo përfshinte njohuri në fushat e sigurisë, inteligjencës, drejtësisë dhe fusha të tjera të lidhura. Në Kosovë një pjesë e tyre nuk e kanë plotësuar kriterin profesional.

4. Gjendja shëndetësore dhe fizike: Kandidatët duhej të ishin në gjendje të mirë shëndetësore dhe fizike për të kryer detyrat e tyre. Kjo përfshinte një kontroll mjekësor për të siguruar që ata ishin të aftë për punë.

5. Trajnimi dhe stërvitja: Pasi të pranoheshin, kandidatët kalonin nëpër një periudhë intensive trajnimi dhe stërvitjeje që përfshinte teknikat e inteligjencës, kundërspiunazhit, dhe metodat e tjera operative. Ky trajnim ishte thelbësor për përgatitjen e tyre për detyrat e ardhshme.

6 Referencat dhe rekomandimet: Referencat dhe rekomandimet nga anëtarë të tjerë të Partisë Komuniste ose individë të besuar brenda strukturave të sigurisë shpesh ishin të nevojshme për të garantuar besueshmërinë dhe integritetin e kandidatëve.

7. Testimi psikologjik: Kandidatët mund të kalonin nëpër testime psikologjike për të vlerësuar stabilitetin e tyre emocional dhe aftësinë për të përballuar presionin dhe situatat e stresit të lartë që ishin pjesë e punës në UDB.

Për të përmbledhur, për t’u bërë zyrtar në UDB, individët duhej të tregonin besnikëri të plotë ndaj regjimit komunist, të kishin një sfond të pastër politik, të ishin të kualifikuar profesionalisht, të kalonin nëpër trajnime të specializuara dhe të plotësonin standardet e kërkuara fizike dhe psikologjike.

Rekrutimit

UDB (Uprava državne bezbednosti), Shërbimi i Sigurisë Shtetërore të Jugosllavisë, përdorte një sërë metodash për të rekrutuar bashkëpunëtorë. Këto metoda përfshinin teknika të ndryshme të manipulimit, presionit dhe shpërblimit për të siguruar bashkëpunimin e individëve. Disa nga këto metoda ishin:

1. Shantazhi dhe frikësimi: Një nga metodat kryesore ishte përdorimi i shantazhit dhe frikësimit. UDB-ja grumbullonte informacione kompromentuese për individët dhe përdorte këto informacione për t’i shantazhuar ata në mënyrë që të bashkëpunonin. Kjo mund të përfshinte kërcënime për arrestim, ndjekje penale ose dëm për familjarët.

2. Shpërblimet dhe privilegjet: Për të tjerët, UDB-ja ofronte shpërblime dhe privilegje, si avancime në karrierë, përfitime financiare ose privilegje të tjera që mund të përmirësonin jetën e tyre.

3. Patriotizmi dhe ideologjia: Disa individë mund të rekrutoheshin përmes apelimit në ndjenjat e tyre patriotike ose përkushtimit ideologjik ndaj regjimit komunist. UDB-ja mund të bindte këta individë se bashkëpunimi i tyre ishte në interesin më të mirë të vendit dhe socializmit.

4. Presion social dhe familjar: UDB-ja mund të përdorte presionin social dhe familjar për të detyruar individët të bashkëpunonin. Kjo përfshinte kërcënime për familjarët e tyre ose përdorimin e rrjetit social për të ndikuar mbi ta.

5. Manipulimi psikologjik: Metoda të ndryshme të manipulimit psikologjik mund të përdoreshin për të bindur individët që të bashkëpunonin, duke përfshirë krijimin e një ndjenje besnikërie ose varësie ndaj agjentëve të UDB-së.

6. Infiltrimi dhe mbikëqyrja: UDB-ja mund të infiltronte agjentë në rrethet sociale, profesionale ose familjare të individëve të shënjestruar për të mbikëqyrur dhe ndikuar mbi ta.

7. Dëshmi të rreme dhe provokime: Në disa raste, UDB-ja mund të krijonte dëshmi të rreme ose të organizonte provokime për të diskredituar individët dhe për t’i bërë të bashkëpunonin për të shmangur pasoja më të mëdha.

Këto metoda shpesh krijonin një atmosferë të frikës dhe mosbesimit në shoqëri, duke i bërë njerëzit të ndiheshin të pasigurt dhe të pavendosur në lidhje me besnikërinë e tyre ndaj regjimit dhe njëri-tjetrit.

– Zyrtarët e ish sigurimeve Jugosllav që tani na shesin pallavra nëpër media, janë përgjegjësit kryesorë për të gjitha zhvillimet negative në Kosovë. Ata duhet të flasin për krimet e shumta të tyre kryera nga ata dhe shokët e tyre, jo të shpifin për kishe bashkëpunëtorët duke tentuar t’i perlyejn të gjithë, e veten ta lenë të pasterti duke u fshehur prapa petkut të zyrtarit.

Të gjithë bashkëpunëtorët i dinë dhe i njohin, ata që e kishin dhe e kanë për detyre t’i zbulojne ata. “Zbulimi” i emrave të tyre nëpër media, me shumë ka për qellim linçimin e figurave të ndryshme se sa zbulimin e bashkëpunëtorëve të UDB.

Gjatë dy dekadave të pas luftës, janë linçuar si kriminel, komandantët dhe figurat kryesore të UÇK-së.Tani linçimi po vazhdon ndaj të tjerëve, duke i linçuar si UBD-ash.