NË KUFIRIN E FUNDIT

Në kufirin e fundit të shikimit tim

shoh ende një vajzë të vogël

që vrapon e vrapon

pa u lodhur drejt meje

me shpresë të më arrijë

Edhe pse rruga që çon tek unë

është plot tatëpjeta

dhe përpjeta të rënda

me mure të lartë

dhe të pakapërcyeshëm kalendarësh

ngjarjesh dhe ndodhish në vite

ajo nuk ndalet

dhe do e s’do ta pranojë realitetet

Ndonjëherë më ngjan

se e tërheq për dorë

nëna ime e shtrenjtë

ndonjëherë gjyshi im i ndjerë

me qeleshen e bardhë

Që nga këtu ku ndodhem

arrij t’ua deshifroj qartësisht zërat

dhe gulshet e zjarrtë të mallit

Ata asnjëherë nuk flasin me fjalë të zakonshme

por i bashkojnë në një iso të vetme

dëshirat dhe pengjet e tyre

duke krijuar një kohë

Ka kohë që jam ndarë nga ajo vajzë e vogël

dhe e brishtë

por gruan serioze qe ndodhet brenda meje

e njoh mirë

Ato të dyja bëjnë gjithçka për t’u takuar

qoftë dhe një çast të vetëm me njëra tjetrën

edhe pse e dinë që ky është

një mision i pamundur

Fëmijëria tashmë është shndërruar në grua

ndërsa gruaja e rritur

nuk mund të bëhet me fëmijë

në kufijtë e fundit të vështrimit tim

Shoh edhe njëherë se si rrokulliset

mbi gurë loti i nxehtë i një gruaje fëmije

STINA E DAULLEVE TË SHIUT

Fshati përkundet midis dy maleve të thatë

ndërsa lumi çdo verë nxiton që të ikë

sa më larg tij

thithur nga toka e etur

dhe vapa

Gjatë gjithë kësaj stine

s’guxoj të afrohem pranë bregut

jo se s’më pëlqejnë ankesat

por ndjesia e zbrazëtisë që më krijon një qenie

që vuan

Zgjedh një rrugicë tjetër

për t’iu shmangur atij

ose s’dal fare nga shtëpia

Lumenjtë e tharë

janë qenie që digjen

por dhe një shkak për një mall dimëror

Pas daulleve të para të shiut

dhe gjëmimit të bubullimave

trupi i tij bëhet i vrullshëm

dhe më egërshan se më parë

Sa më të forta daullet e shiut

aq më e fortë do të jetë furia

dhe shtrati i tij

Është shumë e çuditshme

kjo lidhje mes trupit të tij

dhe daulleve të shiut

por shpjegimi i saj

është një çështje tjetër

Mua më intereson vetëm

shfaqja e tij e papritur

dhe ndryshimi i beftë i situatave

Ky fshat përmbi lumë të tharë

do të quhej i mërzitshëm nën këtë vapë

por hyrja e daulleve në skenë

janë prologu i ringjalljes së tij

MOLLË E PËRGJYSMUAR NË DEGË

Kokërr molle e përgjysmuar në degë

e pashë kur po kaloja nën kurorën e pemës

dhe nuk u habita

i mbajta vetëm ca çaste këmbët

sa për t’u siguruar që ishte e tillë

dhe vazhdova të eci

Ishte një mollë e porsa kafshuar

nga ndonjë zog

por që mbahej ende në degë

S’ishte as e verdhë

as e kuqe

as e pjekur mirë

as e papjekur

Zogu në krye ka menduar ta këpusë

dhe ta hante të tërën

por me vonë është penduar

Ndoshta e ka trembur madhësia

dhe pesha e saj

ndoshta është trembur

nga hija e ndonjë skifteri fshehur në degë

dhe është larguar pa e ndjerë

gjer në fund ëmbëlsinë e shijes

Një zog i vogël

nuk e di misterin e mollës së lashtë biblike

por një mollë në degë është një mister

Sido që të jetë

molla qëndron ende në degë

ndërsa unë qëndroj e pa fjalë

nën hijen e saj