Fizika simetrike, udhëtim drejt universit (12)

Shkruan: Naim Krasniqi, fizikan

Sikur në eksperimentin numër 6 ku mbulimi i poleve magnetike me elementin e hekurit (Fe) shkakton rritjen e intensitetit të fushës magnetike brenda cilindrit magnetik dhe pllakave të hekurit (Fe), ashtu edhe këtu paraqitet i njëjti fenomen.

Në momentin kur kuartet negative (-2/3 d) tërhiqen dhe vendosen mbi polet e bërthamës negative të elektronit e cila formohet gjatë përzierjes së kuarteve brenda cilindrit (1/3 u) dhe (-2/3d) rritet shumë energjia e ngarkesës elektrike negative në bërthamën e elektronit (shih figurën 47).

Në këtë rast, kjo rritje e energjisë negative nga bërthama e elektronit duhet të kaloj përtej shtresës së kuarteve negative (-2/3 d) dhe të shpërndahen, ngjashëm sikur që shpërndahet fusha magnetike e cila buron nga trupat qiellorë.

Në këtë mënyrë, një pjesë e ngarkesës elektrike negative arrin të kalojë përtej kësaj shtrese të kuarteve (-2/3 d) dhe ka vlerë elektrike negative e = – 1,6×10-19C.

Nga kjo ngarkesë elektrike negative që buron nga mbulesa e kuarteve negative formohet fusha elektrostatike negative e elektronit ((-E_N) ⃗) e cila fushë ka kahje të njëjtë drejtim të njëjtë me vijat e fushës që burojnë nga bërthama e elektronit.

Kurse pjesa e tjetër e vijave të ngarkesës negative nga bërthama e elektronit për shkak të rritjes së intensitetit të ngarkesës elektrike negative nuk mund ta kalojnë shtresën likide të kuarteve negative (-2/3 d) dhe do të shpërthejnë nga anët anësore të përzierjes së kuarteve, ashtu sikur buron fusha antimagnetike te trupat qiellorë.

Këto vija të ngarkesës negative që burojnë nga anët anësore formojnë fushën antielektrostatike negative të elektronit -((-E_N) ⃖), e cila ka intensitet të ndryshëm, drejtim të njëjtë dhe kahje të kundërt me fushën elektrostatike negative ((-E_N) ⃗). Fusha antielektrostatike negative e elektronit -((-E_N) ⃖) edhe pse buron nga një ngarkesë negative, i ka të gjitha vetitë e fushës elektrostatike pozitive të protonit.

Sepse nëse llogaritet në formë matematikore, dy shenja me simbole të njëjta negative na japin simbolin pozitiv -((-E_N) ⃖)= ((+E_N) ⃖) prandaj ((+E_N) ⃖) është antifusha pozitive e elektronit, e cila buron në të njëjtën mënyrë ashtu sikur buron fusha antielektrostatike e protonit.

Përfundim

Siç shihet nga e njëjta ngarkesë negative e elektroni njëkohësisht burojnë dy fusha (shih figurën 48). Fusha elektrostatike e elektronit ((-E_E) ⃗) dhe antifusha elektrostatike e elektronit -((-E_E) ⃖)=(+EE).

Kështu që elektroni si një ngarkesë negative merr këtë formë (shih figurën 49).

Fusha antielektrostatike e elektronit ((-E_E ) ⃖) edhe pse buron nga një ngarkesë  e ngarkuar negative, ajo mund të konsiderohet si një fushë elektrostatike pozitive ngjashëm sikur fusha elektrostatike e protoni ((+E_p ) ⃗).

Siç shihet antifusha elektrostatike e elektronit ((-E_E) ⃖)ka ngarkesë të njëjtë elektrike sikur fusha elektrostatike e protonit ((+E_P) ⃗).

Të dyja këto fusha kanë intensitete të ndryshme, drejtime të njëjta dhe kahje të ndryshme.

Konkludim

Fusha antielektrostatike e elektronit  ((-E_E) ⃖) është e vetmja dhe e vetmja forcë që i kundërvihet forcës tërheqëse ndërmjet protonit dhe elektronit. Kjo fushë e pazbuluar dhe e padiktueshme e parandalon goditjen e drejtpërdrejtë të elektronit dhe protonit.

Ngjashmëria ndërmjet protoneve dhe elektroneve

Absolutisht nuk ka asnjë ndryshim ndërmjet mënyrës se si janë formuar protonet dhe elektronet, e vetmja gjë që i bënë të dallojnë janë ngarkesat elektrike si dhe koha e formimit të tyre, që i bie se elektronet janë formuar me një proces më të ngadalshëm ashtu sikurse është formuar Hëna në raport me tokën.

Forcat e bashkëveprimit ndërmjet bërthamës së atomit dhe elektroneve

Edhe pse bërthama e atomit përbëhet nga protonet dhe neutronet, prapë se prapë po nga kjo bërthamë burojnë njëkohësisht dy fusha: e para është fusha elektrostatike e protonit dhe e dyta fusha antielektrostatike e protonit, këto dy fusha njëkohësisht veprojnë mbi elektronin që është i ngarkuar negativisht.

Në këtë rast, fusha elektrostatike pozitive e protonit ((+E_P) ⃗) e tërheq elektronin rreth vetes, por kësaj tërheqjeje i kundërvihet fusha antielektrostatike e protonit ((-E_P) ⃖) si fushë elektrostatike negative.

Nga ana e tjetër, pasi edhe nga elektroni burojnë njëkohësisht dy fusha, siç janë fusha elektrostatike negative  ((-E_E ) ⃗) dhe fusha antielektrostatike e elektronit

-((-E_E ) ⃖)=(+EE) e cila e ka të njëjtën natyrë sikur te fusha elektrostatike pozitive  protonit që i bie se kemi një bashkëveprim të katër fushave.

Atomi i hidrogjenit

Si shembull më të thjeshtë do ta marrim bashkëveprimin e fushave te atomi i Hidrogjenit i cili në përbërjen e tij e ka një proton dhe një elektron që rrotullohet rreth tij. Në këto raste, vetëm te atomi i hidrogjenit, në të njëjtën kohë veprojnë katër fusha, prej nga, dy fusha elektrostatike burojnë nga protoni në drejtim të elektronit  dhe dy fusha burojnë nga elektroni në drejtim të protonit.

E kuptohet nëse ngacmohen elementet e rënda sa që kemi bashkëveprim të qindra fushave elektrostatike dhe antielektrostatike.

Forcat e veprimit nga protoni në drejtim të elektronit

Kemi forcë tërheqëse ndërmjet fushës elektrostatike pozitive të protonit ((+E_P) ⃗).  me fushën elektrostatike negative të elektronit ((-E_E) ⃗)dhe forcë shtytëse ndërmjet fushës elektrostatike pozitive të protonit ((+E_P) ⃗) me fushën antielektrostatike pozitive të elektronit – ((-E_E ) ⃖)=(+EE), shih figurën 50.

Forcat e veprimit nga elektroni në drejtim të protonit

Kemi forcë tërheqëse ndërmjet fushës elektrostatike negative të elektronit  ((-E_E) ⃗) me fushën elektrostatike pozitive të protonit ((+E_P) ⃗) dhe forcë shtytëse në mes fushës antielektrostatike pozitive të elektronit – ((-E_E) ⃖)=(+EE) dhe forcë shtytëse ndërmjet fushës elektrostatike negative të eelektronit ((-E_E) ⃗)me fushën antielektrostatike  negative të protonit ((-E_P) ⃖), shih figurën 51.

Për këtë arsye, orbita e rrotullimit të elektroneve rreth bërthamës së atomeve është kaotike.

Stabiliteti i bërthamës së atomit

Një atom i hidrogjenit mund të jetë më stabil, sepse ka një proton dhe një elektron, po ta marrim atomin e hekurit (Fe) i cili posedon 26 protone 30 neutrone dhe 26 elektrone, atëherë kemi bashkëveprime të 104 fushave elektrostatike dhe antielektrostatike prej nga kuptohet se sa fusha janë te elementet e rënda që kalojnë qindra fusha që bashkëveprojnë njëkohësisht ndërmjet vete.

Rrotullimi i protoneve rreth elektroneve

Bazuar në trupat e sistemit tonë diellor ku rreth Diellit rrotullohen të gjitha planetët, siç janë: Merkuri, Venera, Toka, Marsi, Jupiteri, Saturni, Urani, Neptuni dhe Plutoni. Nga ana e tjetër, ndërmjet këtyre trupave qiellorë duke filluar nga Toka e vazhduar me Jupiterin, Saturnin, Uranin, Neptunin dhe Plutonin përveç asaj që rrotullohen rreth Diellit, në të njëjtën kohë rreth po këtyre trupave rrotullohen edhe shumë satelitë natyralë.

Dihet se strukturat e brendshme të këtyre trupave qiellorë janë plotësisht identike dhe nuk kanë asnjë ndryshim ndërmjet vete, por gjithashtu nuk kanë asnjë ndryshim nga struktura e brendshme e Diellit, si dhe të gjithë këta trupa posedojnë fusha magnetike dhe antifusha magnetike.

Prandaj po të bëhet një analizë e hollësishme, del se një trup qiellor me të njëjtat veti rrotullohet rreth një trupi qiellor me të njëjtat veti.

Duke u bazuar në këtë argument mund të themi se nuk është vetëm elektroni që rrotullohet rreth bërthamës së atomit, por mund të ndodhë që rreth elektronit të rrotullohen neutrone të ngarkuara pozitivisht, sepse dy fushat elektrostatike dhe antielektrostatike që burojnë nga elektroni nuk do ta lejojnë protonin ta godasë elektronin, sado i vogël që të jetë protoni. Vijon.