Aziz Kelmendi dhe enigma e vrasjeve pa luftë në kohë robërie 

Shkruan: Lulzim Sahiti

Në shenjë nderimi dhe kujtimi të qëndresës fisnike të dëshmorit Aziz Kelmendi, Kuvendi i Komunës së Shtimes, më 5. 4. 2013 ka pagëzuar një rrugë me emrin e tij. Një gjë të tillë e ka bërë edhe Komuna e Prishtinës, Prizrenit, Kamenicës, Lipjanit, Ferizajt etj. Ndërsa, më 2 shtator 2002 Unioni i Pavarur i Studentëve të Fakultetit Juridik të Universitetit të Prishtinës, me rastin e përkujtimit të përhershëm të studentit tonë të nderuar Aziz Kelmendi, në 15-vjetorin e rënies nga armata serbo-sllave, në shenjë respekti dhe nderimi dekoron me “Student Martir”.

Ndërkaq, më 13 prill 2017, nr. prot. 0/2873, Komisioni Qeveritar për Njohjen dhe Verifikimin e Statusit të Dëshmorit të Kombit, Invalidit, Veteranit, Pjesëtarit apo të Internuarit të UÇK-së, pas tridhjetë viteve shpalli Dëshmor të Kombit Aziz Sadik Kelmendin. Certifikata e dëshmorit në fjalë është nënshkruar nga kryetari i Komisionit, gjenerallejtënant Agim Çeku, komandant i ShP të UÇK-së.

Me rastin e 30-Vjetorit të ngjarjes së Paraqinit, më 3 shtator 2017, Shoqata e Dëshmorëve e Luftës së UÇK-së në Prishtinë i kishte dhënë Mirënjohje familjes së Dëshmorit të Kombit Aziz Kelmendi.

Foto; Besim Kelmendi, me armë në dorë në vija të frontit gjatë luftës së UÇK-së

Porosia e Aziz Kelmendit u çua në vend

Gjatë procesit gjyqësor të zhvilluar për rastin “Paraqini” u tha se Aziz Kelmendi ishte për idenë që Kosova të fitojë statusin e Republikës, për realizimin e së cilës kishte potencuar se duhet të zhvillohet luftë e armatosur. Prandaj, për ta çuar amanetin e tij në vend, pas 12 vjetëve Besim Sadik Kelmendi (vëllai i Azizit) në vitin 1999 nga mërgimi iu bashku luftës së lavdishme të Ushtrisë Çlirimtare të Kosovës. Ai ishte pjesëtar i Brigadës 138, ku mori pjesë në mënyrë aktive në Betejën e Kosharës.

Foto: Afrim Mehmeti, komandant i Kompanisë së Parë të UÇK-së në Mollopolc (ZON)

Ndërkaq, Afrim Mehmeti, i frymëzuar si i ri me ide përparimtare nga shoku i tij i ngushtë i ushtrisë Aziz Kelmendi, në gusht të vitit 1998 ishte rreshtuar përkrah radhëve të Ushtrisë Çlirimtare të Kosovës në Zonën Operative të Nerodimes. Ai në ZOP ishte komandant i Kompanisë së Parë të UÇK-së në Mollopolc të Shtimes, në Batalionin e Parë të Brigadës 161 “Ahmet Kaçiku”. Ndërsa nga viti 1998 në Zonën Operative të Llapit, pjesë e lavdishme e UÇK-së ishte bërë edhe Pajazit Aliu, që dikur ishin së bashku në shërbim me Aziz Kelmendin në Paraqin. Falë luftës së lavdishme, më 12 qershor 1999 Kosova është çliruar përfundimisht nga Serbia dhe më 17 shkurt 2008 është bërë shtet i pavarur ashtu siç dëshironte edhe vet Aziz Kelmendi.

Gjatë kohës sa zhvillohej lufta në Kosovë, Rizah Xhakli ishte ende në vuajtje të dënimit në burgun e Pozharevcit, ndërsa Abdylxhemil Alimani e ka përjetuar masakrën e Dubravës më 19-24 maj 1999, ku ishte plagosur rëndë në një pusetë, deri sa aty ishte strehuar së bashku me nëntë shokë tjerë. Mbi ta gjatë natës nga gardianët dhe paramilitarët serbë ishin hedhur bomba dore. Katër nga ata kishin shpëtuar nga plagët, mirëpo pesë të tjerë, kishin mbetur të plagosur rëndë, njëri nga të cilët pas dy-tri dite kishte vdekur. Alimani kishte marrë shumë plagë në tërë trupin e tij, mirëpo ai kishte pasur një kurajë të pashoqe saqë as gjëmë nuk kishte lëshuar, tregojnë shokët e tij.

Foto: Rizah Xhakli gjatë vuajtjes së dënimit më 1990 në KPD “Zabela” – Pozharevc

Pas luftës së Kosovës, Alimani nga Burgu i Pozharevcit ishte ekstraduar në Burgun e Idrizovës në Maqedoni, ku nga atje ishte liruar defenitivisht më 22 tetor 1999.

Në biseda me shokët shqiptarë që shërbenin si ushtarë në Kazermën e Paraqinit, Azizi gjithmonë kishte potencuar se shqiptarët në Jugosllavi nuk kanë të drejta të barabarta, me theks të veçantë kishte thënë se shqiptarët në Maqedoni po jetojnë nën presion. Andaj, për t’i gëzuar këto të drejta të barabarta si gjithë popujt tjerë, në maj të vitit 2001 Abdylxhemil Alimani kishte çuar porosinë e Azizit në vend duke iu bashkuar radhëve të Ushtrisë Çlirimtare Kombëtare në Maqedoni, ku si rezultat i kësaj lufte çlirimtare, më 13 gusht 2001 është nënshkruar Marrëveshja e Ohërit, përmes së cilës është konfirmuar se shqiptarët në Maqedoni janë etni shtetformuese.

Foto: Abdylxhemil Alimani gjatë shërbimit në Ushtrinë Çlirimtare Kombëtare në Maqedoni

(Fund)