Ai quhet Jonathan M., është holandez dhe të paktën 550 fëmijë janë të tij përmes dhurimit të spermës në vende të ndryshme evropiane. Fondacioni Donorkid, i cili mbron të drejtat e njerëzve të lindur me fekondim artificial, ishte ngarkuar me denoncimin e këtij burri me flokë të gjatë biondë, i cili doli këtë të enjte përpara një gjykate të shkallës së parë në Hagë, duke qenë hera e parë që një rast i tillë vjen në gjykatë.

Eva, një nga nënat që paditi Jonathanin, u mashtrua nga holandezi, i cili e siguroi se nuk kishte ndërmend të kishte më shumë se 25 fëmijë. Një shifër jo e rastësishme, pasi është numri maksimal i lejuar (deri në vitin 2019). Para gjyqtarëve, gruaja ka kërkuar që ta ndalojnë këtë burrë të vazhdojë me aktivitetin e tepërt riprodhues. Diçka për të cilën i pandehuri nuk është dakord, duke e cilësuar si “sulm serioz ndaj integritetit të tij”.

Gjatë fjalës së tij, ai shprehu keqardhje që paraqitet si “një dem me dëshirë riprodhuese të tërbuar”. Ndërkohë, avokati i tij sheh në këtë peticion një “tentativë për tredhje ligjore”.

Pritshmëria e krijuar rreth çështjes ka mbushur sallën e gjyqit, kështu që është dashur të krijohet një tjetër për publikun e pranishëm.

Në fjalën e tij ai siguron se këto donacione janë pjesë e “punës” së tij, të cilën e cilëson si “një shërbim me vlerë të shtuar”, duke qenë në kontakt me pasardhësit e tij. Siç ka siguruar, shkon në lindje, ditëlindje dhe diploma të fëmijëve, por nga Donorkid denoncojnë se është një “eksperiment i çuditshëm social” që duhet të marrë fund sa më parë.

Gjithashtu, kërkohet edhe asgjësimi i të gjitha mostrave që mbahen në klinikat e fertilitetit, me përjashtim të një rasti: që një grua që ka pasur fëmijë të tij dëshiron t’i japë një vëlla biologjik.

Siç ka theksuar Jonathan M., ai nuk është më aktiv në faqet e internetit për dhurimin e spermës. Megjithatë, ai siguron se nëse ka prindër që duan një fëmijë të tij, ai nuk do ta refuzojë thirrjen e tyre. Avokati i tij e kritikon këtë denoncim dhe siguron se klienti i tij “është pronar i trupit të tij dhe njerëzit kanë të drejtën e abortit, eutanazisë dhe gjithashtu të riprodhimit”.

Siç shpjegoi avokati Richard van der Zwan, ai konsideron se arsyeja e vërtetë e ankesës është një dokumentar që fondacioni dëshiron ta regjistrojë për Netflix: “Ka njerëz që duan të regjistrojnë një dokumentar, na kanë kërkuar informacion si një nga zërat, por ne nuk e bëjmë këtë”.

Shumë nga nënat që zgjodhën Jonathan M. e bënë këtë sepse, kur folën me të, ai siguroi se nuk do të kishte më shumë se 25 fëmijë. Eva ishte një prej tyre dhe pasi mësoi rastin, vendosi ta denonconte. Në Holandë, që nga viti 2004, dhurimet anonime janë të ndaluara. Për këtë qëllim, u krijua një regjistër kombëtar me informacione mjekësore për dhuruesit që mund të kenë lidhje me pasardhësit e tyre, statusin martesor, fëmijët dhe karakterin e tyre të mëparshëm, si dhe të dhëna personale si mbiemrat dhe vendbanimin.

Kjo mbahet për 80 vjet, por problemi i madh është se klinikat e fertilitetit nuk e ndajnë këtë informacion mes tyre. Për këtë arsye, aktiviteti i të pandehurit nuk u zbulua deri në vitin 2017. Pikërisht atëherë, shumë gra që kishin ardhur tek ai zbuluan çështjet e tyre, por ishte tepër vonë. Në të njëjtin vit, Shoqata Holandeze e Gjinekologëve dhe Obstetërve paralajmëroi se i pandehuri kishte tashmë 102 fëmijë në 11 klinika të ndryshme.

Deri në vitin 2019 u ruajt kufiri prej 25 fëmijë për dhurues, duke pasur parasysh se në këtë mënyrë nuk ekzistonte rreziku i incestit të pavullnetshëm mes vëllezërve dhe motrave që mund të gjendej në jetën e rritur. Që atëherë, formula ka qenë e ndryshme: një person mund të dhurojë vetëm për 12 gra të ndryshme. Duke pasur parasysh se në këto raste nënat zakonisht kanë nga një deri në dy fëmijë, numri përfundimtar është afër 25 të përcaktuara më parë.