Agim Vinca

Ç’ditë qe ajo

Atëbotë në Bari,

Tek të qëllonte

Balto tradhtari?

Qe ditë me diell

Apo e vranët?

A të tha kush:

Me fat plagët!

Plagët e rënda

Te kraharori

Tek të qëllonte

Ai Balto Horri.

Ai Balto Horri

Ai Balto baltë.

Nënqeshte Zogu

Atje në pallat.

Atje në pallat

Brenda në Tiranë,

Tek i ngulte thikën

Së zezës Nanë.

Tek zinte prita

Ditën në drekë

Me Isuf Reçër,

Kadri Mehmetë.

Tek këpuste lulen

E djalërisë

Avni Rustemin

Zemër-Paris.

E Plakun, o, Plakun

Atje, në Shpellë

Një palo burrë

E ftonte në duel.

E binte xhind

Ngrihej lugat.

Katili Zog

Atje në pallat.

Atje në pallat

Rrethuar me horra.

Me merimanga

Pleshta e morra.

Ç’ditë qe ajo

Vërtet, në Bari

Kur të qëlloi

Ai plumb tradhtari?

Tek bridhte botës

Vëllai Theofan

E i thosh Nënës:

“Mbaj zi për vëllanë!”

Mbaj zi për vëllanë

Thërriste poeti.

E vaj vatani

E mjerë mileti.

Ç’ditë qe ajo

Ç’ditë, vërtet?

Kur re një çast

Po jo për jetë!

Re për t’u ngritur

Lart e më lart.

Se edhe vdekja

Na qenka art.

Një art i rëndë,

Por i vërtetë

Që provohet

Një herë në jetë.

Ç’ditë qe ajo

Atje në Bari

Kur re nga dora

E një qyqari

E një qyqari

Me emrin baltë;

            Qen që kërkoi

            Kokë të artë.

Re për t’u ngritur

Më lart se kurrë.

Luigj-vëlla

Gurakuq-burrë.

Po pas kaq vitesh

Kush të trazon;

E prapa shpine

Prapë të qëllon?

Kujt ia vret sytë

Sot emri yt

E do të të vrasë

Për herë të dytë?

Poetët, thonë

Vriten dy herë.

Herën e dytë

Thika s’i ther.

Nuk i ther thika

As s’i zë plumbi.

Po ndonjë korb

Me pupla pëllumbi.

E korba plot

Po ka kjo botë.

Ashtu si rrena

E vaj e lot.

Ç’është ky korb

Që katranos

E emrin tënd

E syrgjynos?

A syrgjynoset

Emri, vallë?

O, syrgjyn-vdekur

O, syrgjyn-gjallë!

Ti që mësuar

Na ke në jetë

Një ligj të vjetër

Një shkollë t’vërtetë

Një mësim të madh

O Gurakuq

Që kurrën e kurrës

Nuk shkon huq.

Mësuar na ke

Po, na ke mësue:

Ndër kundërshtime

Mos me u ligshtue!

            (Prishtinë, 6-7 nëntor 1988)

Kjo poezi është shkruar në kohën e fushatës së egër serbe kundër institucioneve të Kosovës, kur Gjimnazit të Klinës i hiqej emri i Luigj Gurakuqit. U botua së pari në revistën letrare «Jeta e re» të Prishtinës (nr. 1, 1989) dhe u ribotua edhe në gazetën «Drita» të Tiranës, si dhe në shumë organe të tjera brenda e jashtë vendit. U përkthye edhe në frëngjisht nga Vedat Kokona dhe u botua në revistën «Les lettres albanaises» (nr. 2, 1989).

Ribotohet me rastin e 100-vjetorit të vrasjes së Luigj Gurkuqit në Bari të Italisë.