Nga: Festim Hoti

Sa herë që vjen 28 Nëntori, ndiej se portat e historisë hapen, dhe zërat e dëshmorëve qëndrojnë mes nesh, duke na kujtuar të kaluarën, sakrificën dhe amanetin që ata na lanë. Në këtë ditë të shenjtë, ndiej nevojën të flas me ta, të dëgjoj atë që na thonë dhe të reflektoj mbi fjalët e tyre.

Unë: O dëshmorë të lavdisë, o ata që i dhatë gjithçka tokës sonë, çfarë na thoni sot, në këtë ditë të flamurit? A jemi ne sot të denjë për sakrificën tuaj?

Dëshmorët: Flamuri që sot valëvitet krenar ishte ëndrra jonë. Ne nuk patëm mundësi ta shijojmë këtë liri, por e dhamë gjithçka për të. Krenaria jonë është lartësia e flamurit në çdo shtëpi shqiptare, uniteti dhe dashuria që ju duhet të keni për këtë tokë. Ju falëm jetët tona që ju të jetonit të lirë – mos e shkelni këtë liri me përçarje e mosmirënjohje.

Unë: Ju luftuat dhe u flijuat pa kërkuar asgjë. Si mund të jemi sot të denjë për ju?

Dëshmorët: Duhet të jeni bashkë. Kombi është më i shtrenjtë se çdo interes tjetër. Flamuri nuk është thjesht një simbol, ai është një premtim – premtim që do ta ruani lirinë, që do të jeni të drejtë, të ndershëm dhe të bashkuar. Mos lejoni që përçarjet, ngatërresat apo interesat vetjake të njollosin atë për të cilën luftuam dhe ramë.

Unë: O ju, që për ne u bëtë flakadan drite, si ta kuptojmë më mirë sakrificën tuaj?

Dëshmorët: Sakrifica jonë nuk është për t’u festuar me fjalë boshe. Ajo duhet të jetë përherë një thirrje për veprim, për drejtësi dhe për ndërtimin e një të ardhmeje të denjë. Çdo fëmijë që buzëqesh, çdo i ri që mëson për atdheun, çdo qytetar që mbron lirinë është një fitore e re për ne. Mos na kërkoni në varreza, por në punën tuaj të ndershme dhe në dashurinë për këtë tokë.

Unë: O dëshmorë, në 28 Nëntor, flamuri është më i bukur, qielli më i kthjellët. Çfarë na thoni për të ardhmen?

Dëshmorët: E ardhmja është në duart tuaja. Mos e lëndoni tokën që ujitëm me gjak. Mos e përulni gjakun tonë duke harruar rrugën që na solli deri këtu. Duhet të mësoni, të punoni dhe të ndërtoni me dashuri një vend ku çdo shqiptar të ndiejë se është në shtëpi. Flamuri ju kujton se mbi të gjitha, ju jeni një komb – një popull me histori të lavdishme dhe një të ardhme që pret për t’u shkruar.

Unë: Dhe në fund, çfarë doni të dëgjojmë më shumë në këtë ditë?

Dëshmorët: Donim të dëgjonim zërin e këngëve të bashkimit, valët e flamurit mbi çdo shtëpi, dhe fjalët e përzemërta të një populli që nuk harron. Mos harroni: ne dhamë gjithçka, që ju të keni gjithçka. Krenohuni, por mos ndaloni. Liria është amanet, dhe çdo ditë është një mundësi për ta ruajtur dhe forcuar atë.

Unë: Lavdi përjetë sakrificës tuaj! Ne premtojmë që amanetin tuaj do ta ruajmë në zemër dhe në vepra.

Dëshmorët: Flamuri na bashkon sot e përgjithmonë. Kujtoni të kaluarën, jetoni me krenari të tashmen dhe ndërtoni të ardhmen që ne ëndërruam. Në këtë 28 Nëntor, ngrini flamurin lart dhe ecni përpara – bashkë, si një komb i vetëm!

Unë: Lavdi dëshmorëve të kombit!

Ky bashkëbisedim imagjinar është një thirrje për reflektim dhe unitet në këtë ditë të shenjtë. Dëshmorët nuk flasin, por amaneti i tyre flet përherë – në çdo valëvitje të flamurit dhe në çdo zemër shqiptare. T’i dëgjojmë dhe t’u përgjigjemi me veprat tona!

#festimhoti