Nga Jakup Krasniqi

Të gjithë duhet ta dinë se sa u përket marrëdhënieve të Kosovës më Serbinë, politika e politikanët e Kosovës nuk e kanë asnjë përgjegjësi, bile kanë faje pse janë vonuar t’i bëjnë veprimet e duhura me kohë në raport me politikat agresive të përsëritura shumë herë nga Serbia që nga viti 1912-1999.

Politika dhe politikanët e Kosovës mund të kritikohen për shumë çka që ka të bëjë me shtetndërtimin, zhvillimin e punësimin, por më asnjë kritikë të vetme, nuk mund t’ju bëhet në raport me Serbinë, ndaj politikave të se cilës kanë qenë më tepër se te kujdesshëm në vitet e pas luftës.

Ta shohim pse kanë qenë të kujdesshëm dhe si janë zhvilluar bisedimet Kosovë – Serbi?

1. Politika e Kosovës, në shkurt/mars të vitit 1999, në Bisedimet e Rambujesë e Parisit, ka pas bërë një kompromis të madh prej të cilit na ka pas shpëtuar mospranimi i asaj Marrëveshje nga krimineli Millosheviq. Ishin bombardimet e NATO-s që i shpëtuan shqiptarët nga gjenocidi i Serbisë së Millosheviqit! Ajo politikë po vazhdon edhe sot. Kosova ndihmën ndërkombëtare e vlerëson shumë!
2. Politika e Kosovës në Bisedimet e Vjenës 2006/2007 e ka bërë kompromisin tjetër kur e ka pranuar Dokumentin e Presidentit Ahtisari për Zgjidhjen e Statusit Përfundimtar të Kosovës. Sipas të cilit Dokument, pakica serbe ka të drejta sa edhe shumica shqiptare. Të drejta që nuk i ka asnjë pakicë kombëtare në Evropë. Serbët e Kosovës duhet t’i shfrytëzojnë të drejtat e tyre të dhëna me shumë zemërgjerësi nga politika e Kosovës.
3. Kosova ka bërë kompromisin tjetër të madh, që nuk është dashur ta bëjë, kur ka pranuar që bisedimet teknike të shndërrohen në bisedime politike. Rezoluta e Asamblesë së Përgjithshme e OKB-së e obligonte Kosovën vetëm për bisedime teknike. Nga i cili kompromis nuk ka fituar asgjë!Përkundrazi, agresiviteti i Serbisë në drejtim të Kosovës është shtuar. Provokimet luftënxitëse serbe nuk kanë pushuar asnjë herë, e as viteve të fundit!

Në asnjërin nga rastet e përmendura Politika e Serbisë nuk i ka respektuar, s’po i respekton as marrëveshjet e Brukselit. Madje ajo nuk ka dashur as t’i dëgjoi kërkesat paqësore të shqiptarëve që nga viti 1981-1998! Ndërsa zhvillimet luftarake të viteve 1989/99 të gjithëve na janë të njohura për përmasat shkatërruese e dhimbjet e mëdha njerëzore të shkaktuar në çdo familje shqiptare. Ne, na vije keq pse për këto politika të gjenocidit, Serbia po gjen mbështetje nga shtete të mëdha të Botës dhe të disa vende të BE-së! Gjithashtu na vije keq, pse politika e gjenocidit serb, ka gjetur mbështetjen nga një pjesë e madhe e botës islame, e cila si shumë thirret në do “vlera” të mesjetës së hershme?!

Në të gjitha bisedimet e përmendura (sidomos nga viti 1999 e këndej), prezenca e përfaqësuesve të BE-së ka qenë më shumë se fasilituese! Ajo e dinë se kush nuk donë marrëveshje për normalizimin e marrëdhënieve në mes Kosovës e Serbisë! Andaj ajo duhet të jetë fasilitues i drejtë dhe i paanshëm. Nga atëherë e deri më sot, zyrtarët e BE-së i kemi parë të heshtin sa herë ishin në pyetje veprimet agresive të Serbisë!

Ora e historisë po bie për Qeveritë Shqiptare

Vendimi i Qeverisë se Kosovës për mallrat e Serbisë e të Bosnjës, është më shumë se i vonuar, prandaj duhet të pushoj çdo presion mbi Kosovën. BE-ja duhet ta orientoi presionin mbi Serbinë e cila vazhdon ta ndjek politikën e Millosheviqit. Serbia duhet ta njeh Pavarësinë e Kosovës nëse donë komunikim e marrëdhënie reciproke me shtetin më të ri të Evropës, Republikën e Kosovës. Nëse vërtetë ajo donë respekt të ndërsjellë me shqiptarët!

Zyrtarët më të lartë serbë, jo vetëm që nuk janë distancuar nga ato politika, por u vije keq pse nuk janë vazhduar ato politika të krimit e të gjenocidit në Kosovë e Bosnje. Kujtoni, ju zotërinjtë e BE-së, fjalimin e paradokohshëm të Vuçiqit në Kosovë e të Kryeministres serbe për gjenocidin serb në Serbrenicë! Atyre ju vinte keq pse nuk ishin realizuar politikat patriotike të Millosheviqit.

Nga kjo që u tha del se as Prishtina e as Brukseli nuk e kanë gjetur gjuhën e vetme që e kuptojnë politikanët e Beogradit. Ata zotërinjtë në Beograd nuk e njohin gjuhën e mirëkuptimit, të bashkëpunimit e të partneritetit, gjuhën e lëvizjes së lirë, gjuhën që sjell paqen e sigurinë për të gjithë në ketë pjesë të Evropës! Gjatë këtyre viteve kemi bërë shumë për paqen.

Brukselit nuk i takon që t’ia mbaj anën Serbisë e politikave të saja të luftës, të krimit e të gjenocidit. BE-ja duhet t’ju përmbahet vlerave të saja të mirënjohura, të paqes, të drejtësisë, të drejtave e lirive të njeriut, të partneritetit, të lëvizjes së lirë të njerëzve e të mallrave etj! Ne, shqiptarët i njohim dhe i respektojmë ato vlera.

Nuk ka paqe, liri, drejtësi e demokraci aty ku presioni drejtohet mbi viktimën që ka vuajtur gati 100 vjet dhe amnistohet krimi e gjenocidi i planifikuar, i programuar dhe i ushtruar po aq e më tepër vite mbi shqiptarët në përgjithësi nga Serbia e djeshme dhe e sotshme!

Ne, shqiptarët jemi përcaktuar për paqe e siguri, për shtet të pavarur, sovran e demokratik! BE-ja e din se Parlamenti Evropian e ka njohur pavarësinë e Kosovës në vitin 2008! Prej atëherë e deri më sot, Kuvendi i Kosovës ka pasur takime të përvitshme me Parlamentin Evropian. Prej atëherë e deri më sot, Kosova i ka heshtur shumë padrejtësi si dhe gjenocidin e djeshëm dhe ketë e ka bërë për hir të paqes për sot e nesër! Është keq pse kjo hapësirë që ju dha paqes nga politika e Kosovës, nuk po kuptohet drejtë as nga Serbia e as nga BE-ja! BE-së nuk ia diktojmë politikën, por jemi te detyruar ta mbrojmë lirinë, pavarësinë e sovranitetin e vendit tonë ndaj kujtdo që na e rrezikon qenien tonë njerëzore e kombëtare!

Nëse zyrtarët e BE-së mund të jenë të ftoftë si akulli për gjenocidin e Serbisë të kryer në Kosovë, gjurmët e të cilit janë më shumë se të freskëta edhe sot, zyrtarët politik dhe qytetarët e Kosovës nuk mund të jenë të pa gjak si hardhuca nën kaçuba e as ta fusin kokën në zall si struci! Politikat e krimit e të gjenocidit në Serbi janë ringjallur!

Në një situatë të tillë, Kuvendi i Kosovës duhet të kërkon nga  Qeveria e Kosovës që ta ndërpret shpenzimin e parasë publike për ndërtimin e autostradave, bile ketë duhet ta bëjë edhe Shqipëria, që ato mjete financiare t’i orientojnë për mbrojtje e siguri kombëtare! Ketë duhet t’ua bëjnë të njohur edhe miqve ndërkombëtar. Përndryshe, përgjegjësia e tyre para kombit do të jetë tepër e madhe!

Ora e historisë po bie për Qeveritë Shqiptare për t’i shtuar përgjegjësit për sigurinë kombëtare!