Në samitin e mbajtur të enjten në Bruksel pas zgjedhjeve të Parlamentit Evropian (PE), u shpallën emrat që do të udhëheqin BE-në për pesë vjetët e ardhshëm.

Liderët e BE-së zgjodhën Antonio Costa si president të Këshillit Evropian, Ursula von der Leyen presidente të Komisionit Evropian dhe kryeministren e Estonisë në largim Kaja Kallas përfaqësuesen e lartë të BE-së për Punët e Jashtme dhe Politikën e Sigurisë.

Costa u zgjodh si deputet nga Partia Socialiste e Portugalisë në 1991. Ai u emërua ministër për çështjet parlamentare në 1997.

Costa shërbeu si ministër i drejtësisë nga viti 1999 deri në 2002 dhe kryesoi Grupin Parlamentar të Partisë Socialiste midis 2002 dhe 2004.

Karriera e Costa në BE filloi në vitin 2004. Ai u bë një eurodeputet nga Partia Socialiste dhe shërbeu si Zëvendës President i PE në 2004-2005.

Më pas, Costa u emërua ministër i punëve të brendshme të Portugalisë, përpara se të zgjidhej si kryetar i Lisbonës në 2007, 2009 dhe 2013. Ai gjithashtu shërbeu si anëtar i Komitetit Evropian të Rajoneve nga 2010 deri në 2015.

Duke filluar karrierën e tij si avokat Costa u zgjodh si deputet nga Partia Socialiste e Portugalisë në 1991. Ai u emërua ministër për çështjet parlamentare në 1997.

Costa kandidoi si lider i Partisë Socialiste në zgjedhjet legjislative të 2015, por humbi. Megjithatë, Costa formoi një aleancë me partitë e majta opozitare dhe drejtoi një qeveri koalicioni, duke u bërë kryeministër për herë të parë.

2015 deri në korrik 2023, kur dha dorëheqjen për shkak të një hetimi kundër tij në lidhje me akuzat për korrupsion në tenderët publikë lidhur me litiumin dhe hidrogjenin e gjelbër.

Costa do të kryesojë këshillin, organi vendimmarrës i përbërë nga krerët e vendeve anëtare të BE-së dhe do të presë samite për të përcaktuar drejtimin dhe përparësitë e përgjithshme politike të BE-së.

Karriera politike e von Der Leyen filloi në vitin 1990 kur ajo u bashkua me partinë CDU, duke u bërë anëtare e Parlamentit të Saksonisë së Ulët dhe duke mbajtur poste të ndryshme ministrore në qeverinë e shtetit.

Në vitin 2005, von der Leyen filloi të merrte pjesë në qeverinë federale kur u emërua ministre për çështjet e familjes dhe rinisë në kabinetin e kancelares së atëhershme Angela Merkel. Më pas, ajo shërbeu si ministre e Punës dhe Çështjeve Sociale nga viti 2009 deri në vitin 2013.

Von der Leyen u bë ministrja e parë femër e mbrojtjes në Gjermani në vitin 2013, një post që ajo e mbajti deri në vitin 2019.

Rrugëtimi i saj për t’u bërë presidente e Komisionit Evropian filloi me nominimin e saj në korrik 2019. Politikania me përvojë më 1 dhjetor 2019 u bë gruaja e parë që u zgjodh presidente e komisionit, me mbështetjen e shumicës së liderëve të PE dhe BE-së .

Von der Leyen do të kryesojë komisionin ekzekutiv të BE-së, i cili do të iniciojë procesinlegjislativ duke propozuar ligje, do të zbatojë acquis dhe buxhetin dhe do të kryejë mbikëqyrjen administrative.

Kallas, e cila do të shërbejë si përfaqësuese e lartë e BE-së për çështjet e jashtme dhe politikën e sigurisë për pesë vjet, është gjithashtu kryeministrja e parë femër e Estonisë.

Vajza e ish-kryeministrit të Estonisë dhe komisionarit të BE-së, Siim Kallas, vendosi të ndiqte hapat e babait të saj duke lënë punën e saj si avokate dhe hyri në Parlamentin e Estonisë në vitin 2011 si anëtare e Partisë Reforma liberale. Ajo shërbeu në PE nga 2014 deri në 2018.

Kallas u kthye në vendin e saj në vitin 2019 dhe u bë sërish deputete dhe u zgjodh kryeministre në zgjedhjet e vitit 2021. Lufta ruso-ukrainase, e cila shpërtheu kur ajo kishte vetëm një vit kryeministre, ishte pika e kthesës në karrierën e Kallas.

Kallas, e cila ka qenë e spikatur me retorikën e saj antiruse që kur mori detyrën para luftës, është njohur si “zonja e hekurt” e re e Evropës.

Duke kërkuar mbështetje të pakushtëzuar ndaj Ukrainës, si dhe duke shprehur qëndrim më të ashpër kundër Rusisë, ajo u bë një objektiv i Kremlinit. Rusia e vendosi Kallas në listën e saj të të kërkuarve në shkurt 2024.

Kallas, e cila u përmend si sekretarja e re e përgjithshme e NATO-s në muajt në vijim, shprehu interesin e saj për këtë pozicion, por ideja se një lider në listën e kërkuar të Rusisë do të tendoste më tej marrëdhëniet mbizotëroi.

Kallas, përfaqësuesja e re e lartë e BE-së, është politikania e parë e Evropës Lindore që mban këtë post. Ajo do të jetë gjithashtu politikania e parë estoneze që do të mbajë një pozicion të lartë në administratën e BE-së.

Ajo do të jetë përgjegjëse për politikën e jashtme dhe të sigurisë të Bashkimit dhe do të shërbejë gjithashtu si zëvendëspresidente e Komisionit Evropian.