Arif Molliqi

Me përtesë hyra në dhomën e kujtimeve

që t´i shikoj të fshehtat e biografisë së ikur

gjithçka që gjeta aty ishin të vërteta

veç shënimet e ofiqarit mund të kenë qenë ndryshe

aty shkruan se kam lindur më 11 janar 1953

pa dashur ta retushoj lindjen

prindërve u besova

kur më thanë se lindja jote erdhi me shi dhe furtunë

në atë stinën e dimrit kur duhej të binte borë e bardhë

pat rënë bora e kuqe e gati vdiqëm për bukë

atë vit pat vdekur edhe Stalini

nëna ime nuk e dinte se kush ishte ai

veç më tregoi se në Kosovë e në Shqipëri

ato vite nga uria qenë dridhur muret e shtëpisë

kur na e morën miellin në magje dhe e dërguan në Rusi

e neve buka dhe Zoti na patën harruar

kur mbetëm pa gjë në magje, duhej ngrenë vetveten

pastaj me flamur piratësh e kafka deformuese

erdhën bajlozë të zi me yll të kuq në ballë

na e kërkonin armën, po s’e pate, duhet blerë diku e dhënë

e ti bredhje gjithë kohën nëpër gjak e plagë

në mbrëmje të merrnin nga shtëpia, në mëngjes gjendeshe në varr

me fjalën “vëllaznim-bashkim” do ta sillnin vdekjen

në një arkë arkivoli ngujuar