(Për Rexhep Malën e Nuhi Berishën)

Tahir Desku

Dy viganë me zemër shkabe

Si dy bimë që mbijnë ndër mote

Mu si buzët e një plage

Copë e trungut të kësaj toke

Sa herë bëjnë festën e bukës

Kthejnë lamijet në hambare

Rexhep Mala n’ballë të kombit

Frymëzon zemrat djaloshare

Ai pishtar në Kodër të Trimave

Po derdh gjakun mbi një gurë

Ku ndër mote UÇK-ja

Do t’marshojë me një flamur

Do t’ja heq natës errësirën

Jetën ta bëjmë dritë

Do t’ja marr rrezet e diellit

Atdheun ta shndritë

M’sa i ndan kokat shqiponja

E nga deti ndahet vala

Lëshon zë Nuhi Berisha

S’të lë vetëm Rexhep Mala

Amanet puhitë e verës

Gjakun mos ma thani

Amanet ju zogjtë e malit

Këngës mos ia ndani

Se një fyell një fyell ndër male

Kur digjet bajrak

Në Prishtinë në Kodër të Trimave

Tokë e qiell bëjmë det me gjak