Në një intervistë me Corriere-n disa muaj më parë, ish-kryeministri britanik Tony Blair tha se ai kurrë nuk kishte dashur një telefon celular. “Nëse më duhej të merrja një telefonatë, e bëja. Por unë jam i mahnitur nga lehtësia me të cilën shumë liderë sot përdorin WhatsApp, Telegram, Signal dhe platforma të ndryshme për të komunikuar. Nuk më duket e sigurt”. Ishte vetëm gjashtë muaj më parë.

Ndoshta askush nuk mund ta imagjinonte një shkelje sigurie të përmasave të bisedës në aplikacionin “Signal” të ministrave amerikanë, në të cilën informacione të klasifikuara mbi aktet e luftës në Jemen dhe më gjerë, u ndanë aksidentalisht me redaktorin e revistës “The Atlantic”.

Zbulimi i rrjedhjes, ndodhi mbrëmjen e të hënës, 24 mars. “Bota zbuloi pak pas orës 14:00 (koha lindore) më 15 mars se Shtetet e Bashkuara po bombardonin rebelët Houthi në Jemen. E mora vesh dy orë më parë”, ka shkruar Jeffrey Goldberg në revistën që ai punon. Por çfarë mesazhesh u shkruan në këtë bisedë?

Pjesëmarrësit, sipas Këshillit të Sigurisë Kombëtare, i cili konfirmoi vërtetësinë e bisedës “Houthi PC Small Group”, ishin 18 persona.

Midis tyre:

Sekretari amerikan i Mbrojtjes, Pete Hegseth

Nënkryetari J.D. Vance;

Drejtori i CIA-s, John Ratcliffe;

Shefja e Shtabit të Shtëpisë së Bardhë, Susie Wiles;

Këshilltari Stephen Miller;

Sekretari i Mbrojtjes, Pete Hegseth;

Drejtorja e Inteligjencës Kombëtare, Tulsi Gabbard;

Sekretari i Shtetit, Marco Rubio;

I dërguari special, Steve Witkoff.

Në fillim, Goldberg mendon se është një mashtrim. Më pas, të shtunën më 15 mars, “në parkingun e një supermarketi”, ai kontrollon bisedën e “Signal” dhe gjen komunikime për një sulm ndaj Houth-ëve; rreth dy orë më vonë, nga Jemeni, në platformën “X”, vjen lajmi i parë për një bombardim në kryeqytetin Sana, me 53 të vdekur. Pikërisht bëhet fjalë për sulmet, ku ishte diskutuar pak më parë në aplikacionin “Signal”.

Mosmarrëveshja me Trump

Nga llogaria me emrin “JD Vance” vijnë – dhe ky është lajm – komentet e mosmarrëveshjes me Trump: “Nuk jam i sigurt se presidenti është i vetëdijshëm se sa në kundërshtim është kjo me mesazhin e tij për Evropën për momentin”, shkruan ai në orën 8.15 të mëngjesit më 14 mars. “Ka rrezik të mëtejshëm që ne shohim një rritje të moderuar ose të rëndë në lidhje me çmimet e naftës. Kjo është e rëndësishme, duke parë se ku është ekonomia, etj”.

Presidentit ndoshta nuk i pëlqen kjo mosmarrëveshje, sepse zëdhënësi i Vance sqaroi shpejt në BBC të hënën se “zëvendëspresidenti mbështet pa mëdyshje politikën e jashtme të kësaj administrate”.

Dhe më pas: “Presidenti dhe nënkryetari kanë pasur biseda të mëvonshme për këtë çështje, dhe ata janë plotësisht dakord”.

Përbuzje për Europën

Çështja e Houth-ëve, e cila përkthehet në një bllokadë të Kanalit të Suezit dhe rrjedhimisht të tregtisë detare në gjysmën e botës, është mbi të gjitha një çështje europiane, duket se nënvizojnë zyrtarët.

Në të njëjtën pjesë të bisedës ku Vance kundërshton Trump, ai shpjegon se “3 për qind e tregtisë amerikane kalon përmes Suezit, ndërsa 40% e tregtisë europiane kalon përmes saj”. Ndërhyrja në rajon, pra, është një “favor” i ri për Europën.

“Ekziston një rrezik real që publiku të mos e kuptojë këtë apo pse është e nevojshme. Arsyeja më e fortë për ta bërë këtë është, është siç tha POTUS [akronimi që identifikon Presidentin e Shteteve të Bashkuara të Amerikës], për të dërguar një mesazh”.

Vazhdon J.D.Vance. “Nuk jam i sigurt se presidenti është i vetëdijshëm se sa në përputhje është kjo me mesazhin e tij për Europën tani. Ekziston rreziku i mëtejshëm që do të shohim një rritje të moderuar ose të fortë të çmimeve të naftës. Unë jam i gatshëm të mbështes konsensusin e ekipit dhe t’i mbaj për vete këto shqetësime. Por ka argumente të forta për ta shtyrë këtë me një muaj, për të bërë punën e komunikimit, se pse është e rëndësishme kjo, për të parë se ku është ekonomia, etj”.

Ky është qëndrimi, ndërsa vijojnë konsiderata të tjera.

Në orën 8:26, përdoruesi “John Ratcliffe” shkruan “informacione që mund të interpretohen si të lidhura me operacionet aktuale të inteligjencës”, të cilat Goldberg (gazetari i “The Atlantic”), i anashkalon.

Në orën 8:27 ndërhyn “Pete Hegseth”. “VP [zëvendës presidenti], unë i kuptoj shqetësimet tuaja dhe ju mbështes plotësisht në ngritjen e tyre me POTUS-in (Presidenti). Konsiderata të rëndësishme, shumica e të cilave është e vështirë të dihet se si do të zhvillohen (ekonomia, paqja në Ukrainë, Gaza, etj.). Mendoj se mesazhet do të jenë të vështira sido që të jetë: askush nuk e di se cilët janë Houthi-t, prandaj duhet të fokusohemi në: 1) Biden dështoi dhe 2) Irani i ka financuar”.

Mesazhi i Hegseth vazhdon: “Të presësh disa javë ose një muaj nuk e ndryshon rrënjësisht llogaritjen. Dy rreziqe të menjëhershme në pritje: 1) kjo do të rrjedhë dhe ne do të dukemi të pavendosur; 2) Izraeli do të veprojë i pari, ose armëpushimi i Gazës do të prishet dhe ne nuk do të jemi në gjendje të fillojmë sipas kushteve tona. Ne mund t’i trajtojmë të dyja. Jemi gati për të ekzekutuar dhe nëse do të kisha votën përfundimtare, besoj se duhet ta bëjmë. Nuk bëhet fjalë për Houth-ët. Unë e shoh si dy gjëra: 1) Rikthimi i lirisë së lundrimit, një interes themelor kombëtar; dhe 2) Rivendosja e parandalimit, të cilën Biden e ka shkatërruar. Por ne mund të ndalemi lehtësisht. Dhe nëse e bëjmë, unë do të bëj gjithçka që mundem për të zbatuar 100% OPSEC”, një akronim për sigurinë operacionale. “Unë i mirëpres mendimet e tjera”.

Pastaj, një shënim nga Waltz për anijet europiane. “Pavarësisht nëse është tani ose pas disa javësh, Shtetet e Bashkuara do të duhet të rihapin këto korsi transporti. Me kërkesë të presidentit, ne po punojmë me Departamentin e Mbrojtjes dhe Shtetit për të përcaktuar se si të llogariten kostot e lidhura dhe t’i kalojnë ato te europianët”.

Dhe këtu vjen goditja anti-europiane e J.D.Vance, në orën 8:45, në përgjigje të Hegseth: “Nëse mendon se duhet ta bëjmë, le ta bëjmë. E urrej faktin që të shpëtojmë Europën përsëri”.

Hegseth përgjigjet: “V.P: Unë ndaj plotësisht urrejtjen tuaj për parazitin europian. JANË PATETIKË. Por Mike ka të drejtë, ne jemi të vetmit në planet (sipas nesh) që mund ta bëjmë këtë. Askush tjetër nuk afrohet. Pyetja është koha. Mendoj se kjo është koha më e mirë, duke pasur parasysh direktivën e POTUS-it për rihapjen e korsive të transportit. Mendoj se duhet të shkojmë; por POTUS ka ende 24 orë hapësirë ??vendimmarrëse”.

Goldberg vazhdon. Zyrtarët, shkruan ai, “kishin diskutuar gjithashtu mundësinë që Europa të paguante për mbrojtjen e SHBA-së për korsitë kryesore të transportit detar”.

“Pavarësisht nëse është tani ose disa javë nga tani, Shtetet e Bashkuara do të duhet të rihapin këto korsi transporti”, shkruan Waltz. Me kërkesën e Trump, vazhdon ai, ekipi i tij po punon me Departamentin e Mbrojtjes dhe Departamentin e Shtetit “për të përcaktuar se si të llogariten kostot e lidhura dhe t’i kalojnë ato te europianët”.

Reagimi i Hillary Clinton

Në fushatën zgjedhore të vitit 2016, në të cilën Hillary Clinton kandidoi për demokratët kundër Donald Trump, i cili më vonë fitoi, ishte një rastësi që ajo përdori një server privat email për disa komunikime, ndërsa ishte Sekretare e Shtetit. Ishte një problem: komunikimet – njëlloj si këto nga biseda e Signal-it sot – zbuluan disa dinamika të brendshme të stafit të kandidates dhe mbi të gjitha përmbanin informacione tepër sekrete.

“Ne nuk mund të kemi askënd në Zyrën Ovale që nuk e kupton domethënien e fjalës konfidenciale apo të klasifikuar”, kishte sulmuar Trump gjatë asaj fushate.

Të hënën pasdite, në rrjetet sociale, Hillary Clinton publikoi vetëm lajmin e rrjedhjes me një koment sarkastik: “Po talleni?”. /Corriere della Sera