Zymber Elshani

E takoi ujku ariun dhe e pyeti:

– Përse po qan?

Ariu u përgjigj:

– Mbreti ynë, luani, për pak më mbyti me thonj. Nuk di se pse ishte hidhëruar në mua, as pse më sulmoi!

– Tash i tregoj unë atij! – tha ujku dhe u drejtua nga luani.

E rroku me putrat e tij dhe sa s’ia theu kurrizin.

Luani zuri të derdhë lot.

– Ç’ke? – e pyeti qeni luanin.

Luani u përgjigj:

– Ujku më rroku me kthetrat e tij dhe sa s’më theu kurrizin!

– Tash i tregoj unë atij! – tha qeni dhe u drejtua nga ujku.

U sul drejt ujkut dhe e përgjaku të tërin. Ujku zu të derdhë lot.

– Çka ke? – e pyeti macja.

– Qeni më sulmoi. M’i nguli dhëmbët dhe mezi shpëtova!

Macja i tha:

– Tash i tregoj unë atij, – dhe u drejtua kah qeni. E rrëmbeu me putrat e saj dhe e hodhi si një gur në një humnerë.

Qeni zuri të derdhë lot.

– Ç’ke? – e pyeti një mi i fushës. – Përse derdh lot?

– Macja më rrëmbeu me putrat e saj dhe më fërfëlloi në këtë humnerë sikur një leckë!

– Tash i tregoj unë asaj! – tha miu dhe e rroku macen për mustaqe.

E përplasi disa herë për tokë. Macja nga dhimbjet u tkurr e tëra. Kur po bëhej gati të këlthasë: “Mjaft më, të lutëm!”, se si i doli gjumi dhe kur pa se e tërë kjo kishte qenë një ëndërr, u ndie e lehtësuar dhe mori frymë lirshëm.