Shkruan: Prof. Dr. Fejzulla BERISHA

Hashim Thaçi ka qenë një ndër figurat më të rëndësishme në historinë e Kosovës, duke udhëhequr në periudha vendimtare si gjatë luftës për çlirim dhe procesit të shtetformimit. Roli i tij dallohet për kombinimin e përkushtimit ushtarak dhe diplomacisë strategjike, siç dëshmohet nga rastet konkrete të angazhimit të tij.

Lufta për çlirim: Organizimi i UÇK-së dhe mobilizimi ndërkombëtar. Ndihma nga diaspora shqiptare

Hashim Thaçi luajti një rol thelbësor në strukturimin e Ushtrisë Çlirimtare të Kosovës (UÇK) dhe sigurimin e mbështetjes ndërkombëtare. Në vitin 1998, ai udhëtoi në Zvicër dhe Gjermani për të mbledhur fonde nga diaspora shqiptare, duke siguruar armatime dhe burime financiare për operacionet ushtarake në Kosovë. Përmes kontakteve me liderë të komunitetit shqiptar në diasporë, ai mobilizoi mbështetje të rëndësishme logjistike.
Operacionet në Drenicë. Thaçi ishte aktiv në terren, veçanërisht në Drenicë, ku UÇK-ja organizoi rezistencën ndaj forcave serbe. Një moment kyç ishte koordinimi i sulmeve në Likoshan dhe Çirez, të cilat tërhoqën vëmendjen ndërkombëtare ndaj krizës humanitare në Kosovë.

Rambuje 1999: Udhëheqja në tryezën e negociatave. Përballja me Madeleine Albright

Gjatë Konferencës së Rambujesë, Hashim Thaçi përfaqësoi delegacionin kosovar në negociata të tensionuara. Një takim i rëndësishëm ishte ai me sekretaren amerikane të shtetit, Madeleine Albright, e cila kërkoi që pala kosovare të pranonte një marrëveshje për autonomi pa garanci për pavarësi. Thaçi këmbënguli për një proces që do të çonte drejt pavarësisë, duke siguruar kështu mbështetjen amerikane për zgjidhjen përfundimtare.
Uniteti i delegacionit kosovar. Thaçi luajti një rol kyç në ruajtjen e unitetit të delegacionit kosovar. Ai bashkëpunoi me figura si Ibrahim Rugova dhe Rexhep Qosja, duke krijuar një front të përbashkët që forcoi pozicionin e Kosovës në tryezën e negociatave.

Shpallja e Pavarësisë: Përpjekje për njohje ndërkombëtare.17 Shkurt 2008

Në shpalljen e pavarësisë së Kosovës, Hashim Thaçi, si kryeministër, mbajti një fjalim historik në Kuvend, duke premtuar ndërtimin e një shteti demokratik dhe gjithëpërfshirës. Ai siguroi komunitetin ndërkombëtar për përkushtimin e Kosovës ndaj paqes dhe stabilitetit rajonal.

Lobimi për njohje. Pas shpalljes së pavarësisë, Thaçi udhëhoqi fushata diplomatike për njohjen ndërkombëtare të Kosovës. Marrëdhëniet personale të ndërtuara gjatë Rambujesë luajtën një rol të rëndësishëm në sigurimin e mbështetjes nga SHBA, Mbretëria e Bashkuar dhe Gjermania, të cilat njohën pavarësinë brenda muajve të parë.
Sfidat në shtetformim: Udhëheqja e institucioneve të reja. Formimi i Forcës së Sigurisë së Kosovës (FSK)
Në vitin 2009, Thaçi mbështeti transformimin e Trupave Mbrojtëse të Kosovës (TMK) në Forcën e Sigurisë së Kosovës (FSK), duke punuar ngushtë me NATO-n për krijimin e një force moderne dhe të përkushtuar ndaj stabilitetit rajonal.

Marrëveshja e Brukselit 2013. Në vitin 2013, Thaçi nënshkroi Marrëveshjen e Parë të Normalizimit të Marrëdhënieve me Serbinë në Bruksel. Marrëveshja përfaqësoi një hap të rëndësishëm drejt integrimit evropian, pavarësisht kritikave nga disa segmente të shoqërisë në Kosovë.

Trashëgimia dhe kritikat. Akuzat për krime lufte

Në vitin 2020, Thaçi dha dorëheqjen si president pas akuzave nga Gjykata Speciale për krime lufte, (akuza te fabrikuara nga kuzhinat: Serbo-Ruse. Këto zhvillime ndanë opinionin publik: përkrahësit e shohin atë si një simbol të qëndresës dhe sakrificës, ndërsa kritikët kërkojnë transparencë dhe llogaridhënie.

Ndikimi në politikën e Kosovës. Pavarësisht sfidave, Thaçi ka lënë një trashëgimi të fuqishme. Roli i tij në arritjen e pavarësisë dhe njohjeve ndërkombëtare është i pandashëm nga historia moderne e Kosovës.

Hashim Thaçi është një figurë komplekse dhe ikonike në historinë moderne të Kosovës. Rruga e tij nga një lider ushtarak në një diplomat dhe shtetar e bën atë një simbol të transformimit të Kosovës nga represioni në pavarësi. Përmes përkushtimit, sakrificës dhe diplomacisë, ai ka dhënë një kontribut të jashtëzakonshëm në historinë e kombit shqiptar, duke lënë një gjurmë të pashlyer.