Sakrifica në luftën për lirinë e Kosovës nuk ka qenë vetëm beteja ballë për ballë me armikun.

Për të ardhur deri në këtë situatë, janë dashur edhe sfida tjera, të mëdha.

Luftimi i Serbisë ka kërkuar, mes të tjerash, edhe armë e municion, të cilat, ushtarët e UÇK-së nuk i kanë marrë dhuratë nga shteti i munguar i Kosovës.

“I kemi shkakru se bora shumë e madhe e nuk mujshin kafshët me kalu. Atë municion prej kuajve, magarve e kemi ngarku në shpinat tona dhe jemi ftillu teposhtë Kosove”, thotë Rifat Mujota, pjesëmarrës në Betejën e Pashtrikut.

Pajisja me to, ka qenë kryesakrificë e çlirimtarëve.

Ata kanë bërë rrugë të gjatë, të mundimshme, e mbi të gjithë të rrezikshme, për në Shqipëri, që të sjellin armatimet dhe municionet në Kosovë. Ky mision, sigurisht që nuk është bërë i mundur duke shkuar e kthyer nëpër udhë të rrafshëta.

“Peshën atë ditë e kam pasë, 2 pancirë, 2 automatë, snajper që ma ka dhënë Xheladin Gashi – Plaku, edhe 45-50 kg armatim, municion që e kemi bartë”, tregon Vesel Aruqaj për MAT në Klan Kosova.

Mujotës e Aruqajt i janë dashur të bëjnë 26 kilometra rrugëtim, nëpër male e thepa, dhjetorin e vitit 1998, për këtë punë.

Bashkë me ta, për armë e municion, në Shqipëri kishin udhëtuar edhe 141 ushtarë të tjerë, të cilëve u printe Mujë Krasniqi.

“Ka qenë mund të them lirisht armatimi më i madh që ka dashtë të hyjë në atë kohë dhe më moderni që na ka rënë në dorë për ta sjellë në Kosovë”, vazhdon rrëfimin për të njëjtën ngjarje, veterani i luftës, Xhevdet Qeriqi.