Një fragment i një prej përkthimeve më të vjetra siriane të Ungjillit, që daton në shekullin e 6-të pas Krishtit është zbuluar në Bibliotekën e Vatikanit. Ai ishte fshehur nën tre shtresa teksti, pasi fleta e pergamenës ishte ripërdorur nga një skrib, siç ishte zakon 1300 vjet më parë. Detajet e gjetjes u botuan në “New Testament Studies”.

Sipas Grigory Kessel, autor i zbulimit, përkthimi është bërë në shekullin e tretë dhe është kopjuar në shekullin e gjashtë. Sipas tij fragmnenti i gjetur është versioni i kopjuar.

“Nuk ka dyshim se dorëshkrimi daton jo më vonë se shekulli i gjashtë, ndoshta në gjysmën e parë të shekullit të gjashtë”, nënvizon ai.

Teksti ka të bëjë me kapitullin 12 të Ungjillit sipas Mateut: “Është magjepsëse të vërehet ndryshimi në përdorimin e disa termave në këtë version në krahasim me greqishten origjinale”, komenton Justin Brierley, shkrimtar dhe autor radiofonik që merret me teologjinë dhe në veçanërisht me krishtërimin.

Deri tani kishim vetëm tre dorëshkrime që përmbanin përkthimin e vjetër sirian të ungjijve: një ruhet në Bibliotekën Britanike në Londër, një në Manastirin e Shën Katerinës në malin Sinai (Egjipt) dhe një është identifikuar së fundmi në Sinai Palimpsests Project. Prandaj, ky fragment është pjesë e një përkthimi të katërt, për të cilin nuk kemi asnjë gjurmë tjetër dhe u identifikua falë fotografisë ultravjollcë, e cila e zbuloi atë midis faqeve të një dorëshkrimi në Bibliotekën e Vatikanit.

Versioni më i hershëm i këtij përkthimi sirian (ai i shekullit të 3-të), i cili ofron një pasqyrë unike në fazën e parë të historisë së transmetimit me shkrim të ungjijve, i paraprin dorëshkrimeve më të lashta greke, duke përfshirë të famshmin Codex Sinaiticus . Zbulimi gjithashtu thekson rëndësinë që teknologjitë e reja luajnë në zbulimin e dorëshkrimeve të lashta. Nëse nuk do të kishim pasur ndihmën e fotografisë ultravjollcë, fragmenti do të varrosej ende mes pergamenave të Bibliotekës së Vatikanit.