Presidentja e Universitetit të Harvardit ka dhënë dorëheqjen, pasi u përball me akuza për plagjiaturë dhe kritika për komentet e saj rreth antisemitizmit në kampus.

Claudine Gay është përballur me presion në rritje për të dhënë dorëheqjen javët e fundit.

Në një letër që njoftonte dorëheqjen e saj, ajo tha se ishte në “interesin më të mirë” të universitetit që të largohej.

“Ka qenë shqetësuese të kem dyshime mbi angazhimet e mia për t’u përballur me urrejtjen dhe për të mbështetur ashpërsinë e dijetarëve,” tha ajo.

Më 10 dhjetor, ishte Elizabeth Magill, presidente e Universitetit të Pensilvanisë, refuzoi të thoshte nëse studentët që bënin thirrje për gjenocidin e hebrenjve do të ndëshkoheshin.

Universiteti tha se ajo “dorëzoi vullnetarisht dorëheqjen e saj”, por do të qëndrojë në detyrë derisa të gjendet një zëvendësues.

Magill ka kërkuar më parë falje për dëshminë e saj.

Ajo i bëri komentet e diskutueshme ndërsa u shfaq para një komiteti të Dhomës së Përfaqësuesve më 5 dhjetor, së bashku me presidentet e Harvardit dhe MIT, Claudine Gay dhe Sally Kornbluth.

Ata u pyetën nga kongresmenja republikane e New York-ut, Elise Stefanik: “A shkel kodin e sjelljes ose rregullat [e universitetit tuaj] në lidhje me ngacmimin dhe ngacmimin, thirrja për gjenocidin e hebrenjve? Po apo jo?”.

Magill dhe homologët e saj në MIT dhe Harvard thanë në mënyrë të përsëritur se kjo do të varet nga “konteksti” dhe janë kritikuar për mosdënimin e ashpër të asnjë thirrjeje për gjenocidin e hebrenjve.

Seanca dëgjimore e Kongresit u mbajt mes protestave të përhapura në kampus të shkaktuara nga konflikti Izrael-Gaza dhe një numër në rritje të incidenteve antisemitiste.

Claudine Gay u bë presidentja e parë me ngjyrë e Harvardit më 1 dhjetor 2022.

Detyrën ndërkaq e mori më 1 janar, duke e lënë kështu postin pezull ekzaktësisht pas një viti detyrë.

E rritur në një familje emigrantësh nga Haiti, Gay konsiderohet si zëri kryesor në çështjen e pjesëmarrjes politike amerikane.

Në vitin 2006, ajo iu bashkua Harvard-it si profesoreshë e qeverisjes dhe e studimeve afrikano-amerikane dhe që atëherë ka eksploruar një sërë çështjesh, duke përfshirë mënyrën se si një sërë faktorësh socialë dhe ekonomikë formojnë pikëpamjet politike dhe votimin.

Po ashtu Gay është kryetare themeluese e nismës së Harvard-it për pabarazinë në Amerikë, që studion çështje si efektet e varfërisë dhe privimit të fëmijëve në mundësitë arsimore dhe pabarazinë amerikane nga një perspektivë globale.

“Ajo është një udhëheqëse e shkëlqyer akademike me një mendje të mprehtë, aftësi të shkëlqyera drejtuese dhe komunikimi, gjykim të shkëlqyer dhe një mirësjellje dhe mirësi bazë që do t’i shërbejë shumë Harvard-it”, ka thënë Bacow në një deklaratë.

“Ndoshta më e rëndësishmja, ajo kërkon respektin e të gjithë atyre që e njohin dhe kanë punuar me të”, ka shtuar ai.

Penny Pritzker, bashkëpunëtor i lartë i Korporatës së Harvard-it dhe kryetar i komitetit të kërkimit presidencial të Harvard-it, i ka bërë jehonë konsideratave të ngjashme.

“Claudine është një udhëheqëse e jashtëzakonshme që është thellësisht e përkushtuar për të mbështetur dhe përmirësuar përsosmërinë akademike të Harvard-it, për të mbrojtur vlerën dhe vlerat e arsimin e lartë dhe kërkimin shkencor, për zgjerimin e mundësive dhe për forcimin e Harvard-it si një burim idesh dhe një forcë për të mirën në botë”.

Sakaq, Gay ka drejtuar thirrje për një bashkëpunim më të madh midis shkollave në Harvard.

Ajo ka thënë se është urgjente që universiteti të angazhohet më shumë me botën dhe të sjellë “mendimin e guximshëm dhe pionier në sfidat më të mëdha”.

“Ne nuk ekzistojmë jashtë shoqërisë, por si pjesë e saj. Kjo do të thotë se Harvard-i ka për detyrë të mbështetet, të angazhohet dhe t’i shërbejë botës”, ka shtuar ajo.

Me emërimin e saj, gratë do të tejkalojnë burrat si shefa të tetë shkollave të Ivy League.

Dartmouth dhe Universiteti i Pensilvanisë emëruan gra në fillim të këtij viti, duke iu bashkuar Brown dhe Cornell. Kurse Columbia, Princeton dhe Yale udhëhiqen nga burra.

Deri më tani, Gay do të jetë presidentja e vetme me ngjyrë në Ivy League dhe gruaja e dytë me ngjyrë, pas Ruth Simmons, e cila drejtoi Universitetin Brown nga viti 2001 deri në vitin 2012.