Kuptimi i jetës është një nga temat më të diskutuara gjatë historisë. Kështu, ajo është analizuar nga qasje të ndryshme, të cilat kanë lejuar të arrihen përfundime thjesht fiziologjike, por edhe në ato që kërkojnë një kuptim nga filozofia. Ky aspekt i fundit do të jetë fokusi i kësaj eseje mbi librin: Jeta jeton në mua, të shkrimtarit dhe poetit të njohur nga Kosova, dr. Jeton Kelmendi, i cili synon të reflektojë mbi kuptimin dhe rëndësinë e jetës për shkrimtarin.

Për autorin, jeta përbëhet nga një sërë zgjedhjesh dhe kjo rezulton që çdo person të kalojë përvoja të ndryshme, të cilat përfundojnë duke përcaktuar personalitetin dhe këndvështrimin e tij ndaj botës. Kjo është gjëja e parë që duhet marrë parasysh kur flitet për kuptimin e jetës, pasi ndjenjat e përjetuara kanë kapacitetin për t’i dhënë vlerë, duke motivuar një vendim që do të ketë pasoja afatshkurtër, afatmesëm ose afatgjatë. Pasojat e lartpërmendura, nga ana tjetër, do të sjellin vendime të reja, duke krijuar një cikël mësimi që kulmon vetëm me vdekje. Në këtë mënyrë Jeton Kelmendi e përkufizon jetën si tërësinë e përvojave që lindin nga vendimet që duhet të marrë çdo qenie njerëzore.

Libri “jeta jeton në mua”, na jep simbiozën e jetës përmes poezisë së tij qartë reflektuese dhe introspektive me një personalitet të fortë mashkullor. Libri është edhe shprehja e një poeti që njeh profesionin e tij dhe ushtron poezinë e lirë. Poezitë e tij janë plot ndjesi që arrijnë të prekin shpirtin e lexuesve.

Poezitë përmbajnë metafora tërheqëse, imazhe, simbole dhe burime letrare që i japin shkëlqim vargjeve të tij. Vlen të përmendet prejardhja e tij e madhe filozofike dhe mënyra e tij e të shprehurit të fjalëve, duke ditur se fjala nuk është vetëm një koncept, një fjalë, një zë apo një shprehje, por raporti midis gjuhës dhe mendimit, i cili me aftësinë e tij metaforike lejon konformimi dhe shprehjen e koncepteve me të cilat ne perceptojmë realitetin, duke organizuar mendimet dhe veprimet tona për të krijuar një kuptim subjektiv që derdhet si mjaltë në vargjet e tij, duke shfaqur fuqinë e tij krijuese dhe aftësinë gjuhësore-komunikuese.

Koha luan një rol të rëndësishëm në këtë libër dhe autori na vendos përballë saj për të qenë të ndërgjegjshëm për mundësitë që hapen si fansat që na tregojnë: të tashmen, të shkuarën dhe të ardhmen me karakteristikën e rëndësishme të pakthyeshmërisë së saj.

Pavarësisht ndryshimeve në jetën e çdo personi, ka ndjenja pozitive që mund të përjetojë çdo njeri, të cilat mund të bëhen forca të rëndësishme për t’i dhënë një kuptim personal. Një prej tyre është dashuria, e cila është në gjendje të kapërcejë aspektin fizik dhe të gjenerojë një ndjenjë mirëqenieje. Jeton Kelmendi na tregon për përvojën e tij jetësore dhe dashurinë në aspekte të ndryshme: gëzim, lumturi, trishtim, nostalgji për vendlindjen. Këto lloj forcash janë thelbësore, duke qenë e mundur për të ndjerë pasion për artin apo elementë të tjerë të jashtëm, duke marrë një dimension shpirtëror që provokon lumturi të pamasë.

Si përfundim, në këtë përmbledhje me poezi Jeton Kelmendi i flet botës së kohës për ëndrrat dhe përjetimet e tij, për kërkimin e pandërprerë të dashurisë së jetës, atdheut, familjes dhe miqve. Ai shpreh mënyrën se si e çmon çastin. Çdo moment i jetuar mirë e bën çdo të djeshme një ëndërr lumturie dhe çdo e nesërme përfaqëson një aventurë të re për të jetuar jetën. Për të përcaktuar jetën është thelbësore të flasim për vendimet që marrim dhe përvojat që rezultojnë. E gjithë kjo do të ndikohet nga ndjenjat dhe ndjesitë që lindin. Autori na tregon gjithashtu rëndësinë e reflektimit për veten dhe rolin që luajmë në botë.

(Dr. Alicia Minjarez Ramírez, Meksikë. Përktheu nga Spanjishtja; Peter M. Tase)