Gazeta britanike The Times njoftoi se presidenti ukrainas Volodymyr Zelensky kuptoi dy gjëra të rëndësishme në samitin e NATO-s në Uashington këtë verë, e para prej të cilave është se Ukraina nuk ka asnjë shans për t’iu bashkuar aleancës së shpejti dhe e dyta është se presidenti amerikan Joe Biden, që e priti si rosë e çalë, nuk merr vendim për këtë.

Kështu, Zelensky arriti në përfundimin se vendi i tij duhet të luftojë rusët në një mënyrë tjetër, siç thuhet në artikullin e Roger Boyes në gazetë. Inkursioni i tij në Rusi mund të jetë jetëshkurtër, por është një tregues i lodhjes së vendit të tij me kufizimet e vendosura ndaj tij nga Perëndimi.

Nuk ishte mirë – mendon autori – të mbahej Ukraina nën kufizimet e kushteve nga Perëndimi në lidhje me përdorimin e pajisjeve të dhuruara, në mënyrë që të mos kishte përshkallëzim apo konflikt brenda territorit rus, të cilat janë kufizime që synonin të hidhnin poshtë qëndrimin e Kremlinit që pretendon se NATO është nën kërcënim të drejtpërdrejtë, sepse mund të shkaktojë Luftën e Tretë Botërore.

Kështu, gjashtë nga brigadat më të mira ukrainase bënë një inkursion të shpejtë në Kursk, një pjesë strategjike jetike e Rusisë. Këmbësoria u transportua në mjete të blinduara mbështetëse të dhuruara nga Perëndimi dhe në këtë operacion u përdorën edhe avionë Stryker, automjete luftarake amerikane dhe gjermane Humvee dhe Marder, me tendencën për të vazhduar përdorimin e tyre ndërsa vazhdon ky inkursion ukrainas.

Kievi mund të dëshirojë gjithashtu të përdorë raketa Atacms të prodhuara nga SHBA për të sulmuar fushat ajrore thellë brenda territorit rus. Në të vërtetë, Uashingtoni mund t’i japë miratimin e tij të nënkuptuar në mënyrë që të fitojë disa leva në bisedimet e ardhshme të paqes, dhe së shpejti qeverisë britanike do t’i kërkohet të heqë kufizimet e vendosura në përdorimin e raketave Storm Shadow për të goditur rrugët dhe hekurudhat ne të cilat ndodhen përforcime ruse.

Mungesa e informacionit rreth inkursionit ndikoi në parandalimin e çdo ndërhyrjeje perëndimore dhe shmangien e pyetjeve të ashpra se si Zelensky planifikoi të përfundonte misionin, si dhe duke treguar për llogaritjet e gabuara të presidentit rus Vladimir Putin. Prandaj, mesazhi për Perëndimin ishte: Faleminderit për armët dhe këshillat, por ne jemi ata që do të përcaktojmë ritmin e luftës dhe le të veprojmë mbi këtë bazë në epokën pas Bidenit. Mesazhi për Putinin është se kjo luftë nuk është një marrëveshje e përfunduar dhe nëse ai mendon se ne do të pranojmë një marrëveshje paqeje të mbështetur nga kandidati republikan presidencial Donald Trump që do të çojë në ndarjen e Ukrainës, ai gabon.

Aventura e Kurskut ishte projektuar – sipas autorit – për të shfrytëzuar pikat e forta të ushtrisë ukrainase, të tilla si aftësia për të lëvizur, improvizuar dhe për të marrë vendime të shpejta, për të demonstruar pasigurinë e ambicieve ruse dhe për të detyruar Putinin të transferojë forcat nga lindja.

Meqenëse Perëndimi ndihmoi në strukturimin e mënyrës së luftës së Ukrainës, ai nuk mund ta mohojë pushtimin si një akt të guximshëm por të pamatur, edhe pse Zelensky i ka dhënë tashmë të drejtën vetes, duke kompensuar vitet e luftës së llogoreve në Donbass që demoralizuan kombin e tij.

Autori arrin në përfundimin se shpejtësia e këtij operacioni është befasuese, por edhe se nuk do të jetë e mjaftueshme për shkak të thellësisë së madhe strategjike të Rusisë dhe përdorimit të saj të forcës dërrmuese kur është nën kërcënim, dhe për këtë arsye e vërteta e ashpër është se operacioni Kursk nuk do të jetë në gjendje të vazhdojë shumë më gjatë, por sigurisht që është e mundur të përsëritet.