Me pikëllim të thellë mora lajmin për ndarjen nga jeta të Haxhi Thaçit, babait të Presidentit të Republikës së Kosovës, Hashim Thaçi. Në këto momente të rënda për familjen, miqtë, të afërmit dhe bashkëluftëtarët, më lejoni t’ju shpreh ngushëllimet më të sinqerta dhe më të thella. Kjo humbje nuk është vetëm e familjes Thaçi, por edhe e të gjithë atyre që e njohën, e respektuan dhe e vlerësuan kontributin e tij për lirinë dhe dinjitetin e Kosovës.

Haxhi Thaçi – Një figurë e qëndresës dhe sakrificës

Haxhi Thaçi përfaqëson një brez shqiptarësh të Kosovës që u përballën me padrejtësinë dhe represionin e vazhdueshëm të pushtuesve serbë dhe jugosllavë, por nuk u dorëzuan kurrë. Ai ishte dëshmitar i dhunës sistematike ndaj shqiptarëve, i mohimit të të drejtave të tyre dhe i përpjekjeve të regjimeve okupatore për ta asgjësuar identitetin shqiptar në Kosovë. Në një kohë kur shqiptarët përballeshin me shtypje, Haxhi Thaçi e rriti familjen e tij me ndjenjën e fortë të atdhedashurisë dhe të qëndresës kombëtare.
Në vitet e sundimit jugosllav, shqiptarët e Kosovës ishin qytetarë të dorës së dytë, të diskriminuar në çdo aspekt të jetës publike. Toka u konfiskohej nga pushteti serb, fëmijët shqiptarë u përballën me segregim në shkolla, ndërsa intelektualët dhe veprimtarët kombëtarë përndiqeshin dhe burgoseshin. Haxhi Thaçi, si shumë shqiptarë të tjerë, e jetoi këtë realitet të hidhur, por nuk u nënshtrua. Ai i edukoi fëmijët e tij me frymën e guximit dhe të luftës për të drejtat kombëtare, duke u bërë shembull për durim dhe vendosmëri.

Fryma patriotike e familjes Thaçi dhe angazhimi i Hashim Thaçit në UÇK

Ndikimi i Haxhi Thaçit në formimin e të birit, Hashim Thaçit, ishte i pashmangshëm. Në vitet ’90, kur regjimi serb i Sllobodan Millosheviqit intensifikoi represionin ndaj shqiptarëve të Kosovës, Hashim Thaçi nuk qëndroi indiferent. Ai u bë pjesë e grupeve të para ilegale që kundërshtonin pushtimin serb dhe më vonë, një nga figurat kryesore të Ushtrisë Çlirimtare të Kosovës (UÇK).
Në vitet 1997-1998, kur UÇK filloi të organizohej dhe të kryente aksione guerile kundër forcave serbe, familja Thaçi u përball me kërcënime dhe persekutime të vazhdueshme. Në këtë periudhë, Serbia nisi një fushatë brutale hakmarrjeje ndaj familjeve të luftëtarëve të UÇK-së.
Një nga rastet më të rënda ishte operacioni i forcave serbe në Drenicë në fillim të vitit 1998, kur qindra shtëpi shqiptare, përfshirë ato të luftëtarëve të UÇK-së, u dogjën dhe u shkatërruan. Në mesin e familjeve të goditura ishte edhe familja Thaçi, e cila përjetoi terrorin dhe represionin e forcave serbe.

Betejat e luftës dhe sakrificat e familjes Thaçi

Gjatë Luftës së Kosovës, Hashim Thaçi dhe bashkëluftëtarët e tij ishin në ballë të betejave për çlirimin e vendit. Ai luajti një rol kyç në organizimin e UÇK-së, veçanërisht në zonën e Drenicës, ku ndodhën disa nga përplasjet më të mëdha mes guerilasve shqiptarë dhe forcave serbe.
Një nga rastet më të njohura ishte Beteja e Llapushnikut në verën e vitit 1998, ku UÇK arriti të mbajë një nga zonat strategjike për disa muaj, duke i shkaktuar humbje të mëdha ushtrisë serbe. Ishte pikërisht në këtë periudhë që forcat serbe intensifikuan sulmet hakmarrëse ndaj familjeve të luftëtarëve të UÇK-së.
Një tjetër rast konkret i sakrificave të familjeve të luftëtarëve të UÇK-së ishte masakra në fshatin Prekaz në mars të vitit 1998, ku u vra komandanti legjendar Adem Jashari dhe mbi 50 anëtarë të familjes së tij. Ky akt barbar i Serbisë ishte një mesazh për të gjitha familjet shqiptare që mbështesnin UÇK-në, përfshirë edhe familjen Thaçi, e cila gjatë luftës përjetoi përndjekje të vazhdueshme.

Pas luftës: Sfidat e reja për Kosovën dhe familjen Thaçi

Pas përfundimit të luftës në qershor të vitit 1999, Hashim Thaçi dhe shumë bashkëluftëtarë të tij hynë në politikë për të ndërtuar një shtet të ri dhe të pavarur. Ishte një periudhë e re, por jo më pak e vështirë. Ndërtimi i institucioneve, përballja me sfidat ndërkombëtare dhe ruajtja e stabilitetit ishin detyra të rëndësishme për udhëheqësit e rinj të Kosovës.

Haxhi Thaçi e pa me sytë e tij shpalljen e Pavarësisë së Kosovës më 17 shkurt 2008, një moment historik për të cilin ai dhe shumë shqiptarë të tjerë kishin sakrifikuar gjithçka. Ai e pa birin e tij të bëhej Kryeministër dhe më vonë President i Republikës së Kosovës, duke udhëhequr një shtet që lindi nga gjaku dhe sakrificat e mijëra shqiptarëve.
Megjithatë, edhe pas pavarësisë, sfidat nuk përfunduan. Kosova vazhdoi të përballej me presionet ndërkombëtare, me përpjekjet e Serbisë për ta mohuar shtetësinë e saj dhe me vështirësitë e tranzicionit demokratik. Në këtë periudhë, Haxhi Thaçi mbeti një njeri i urtë, një mbështetje e palëkundur për familjen e tij dhe për ata që e rrethonin.

Një humbje e madhe për familjen dhe kombin

Ndarja nga jeta e Haxhi Thaçit është një humbje e rëndë jo vetëm për familjen Thaçi, por edhe për gjithë ata që e njohën dhe e respektuan. Ai përfaqësonte një brez shqiptarësh që me dinjitet dhe sakrifica ndihmuan në rrugën e lirisë së Kosovës.

Në këto momente të dhimbshme, uroj që familja Thaçi të gjejë forcën për ta përballuar këtë humbje. Kujtimi dhe vepra e Haxhi Thaçit do të mbeten të gjalla jo vetëm në zemrat e familjes së tij, por edhe në historinë e Kosovës.
Ngushëllime të sinqerta familjes Thaçi, miqve, të afërmve dhe bashkëluftëtarëve! Qoftë i përjetshëm kujtimi për Haxhi Thaçin!