Lojërat nëpër rrugët e fshatit
Arif Molliqi
i mbaj mend rrugët
mëngjeset e stinëve që ndërroheshin
lojërat symbyllas
ku fshihesha në kaçakun e qenit plot morra
si të tjerët dhe unë duhej të fshihesha diku
të mos mbetesha gjithmonë i fundit
mbaj mend kur na rrihte gjyshja
pasi trembnim pulën këlleqke në çarranikun e vogël
në arën e fqinjit vidhnim fasule
për një kalavesh rrush të gjithin na merrte rrushagjiu
arrat e Bregut i shkundim me gjithë dushk
edhe sa herë që i ndiqnim pëllumbat
në shkollë shkonim vonë
kur erdhën vitet e tjera erdhën kujtime të tjera
më kujtohet se hipnim mbi mollën sherbete
që ta shihnim Rrushen me vajza të tjera
derisa i matnin gjokset e fryra e të bardha
sa e sa herë me shokë i ndanim dashnoret
sa e sa herë jemi rrahur mes vete për Rrushen
kjo është më e mira
kjo më takon mua
na pëlqente të thoshim të gjithë
të gjitha i kujtoj dhe zemra sa nuk më plas
kujtimet e vjetruara kur më vijnë pas
Marrë nga libri në dorëshkrim me titull pune “Im atë të shtunave më blinte këpuca prej llastiku”, të cilin do ta botojë shtëpia botuese “Armagedoni”.