Shkruan: Dardan Molliqaj

Si i pakompromis u mitizua, nga dështimet po ç‘mitizohet

Revoltë për dhe ndaj çdo gjëje: Kjo ndoshta e përshkruan më së miri Albin Kurtin gjatë kohës së pasluftës e deri kur u rehatua në kolltukun e kryeministrit.

Kundër ndërkombëtarëve e për bashkim kombëtar, s’ka negociata – vetëvendosje, kundër oligarkëve, tajkunëve, korporatave dhe bankave e për punëtorët, kundër elitës e për popullin. Qëndrime të hekurta dhe pa kompromis. Zhytur në lumin e kohës, pa mundësi shkëputjeje, atë botë, një njeri shpresëdhënës e këtë botë i boshatisur nga parimet e dikurshme. Nga retrospektiva qëndrime për polarizim dhe për të mitizuar veten.

Lumi dhe rrjedhoja e tij janë të gjata dhe vlerat e mira mund të fshehin qëllimet e vërteta, të shërbejnë si goma për të notuar më lehtë. Prandaj po, fundi e rikuptimëson fillimin.

Gomat me të cilat notoi Albin Kurti gjatë rrjedhojës ndërronin, me çaste nga rrethanat e shpesh me qëllim. Me rëndësi nuk ishin as format e tyre: sa të majta, sa të djathta, herë oportuniste e gjithmonë populiste. Madje rastet nuk ishin të rralla kur në vend të gomave atij i shërbenin njerëzit dhe fati i tyre.

Sot – nuk pretendoj që është fundi ende -, Albin Kurti gomat e njerëzit i ka zëvendësuar me anije. Tani ai lundron, nuk noton.

Dhe kështu.. barka lëkundet në lundrim.

Bashkimi u shndërrua në përçarje kombëtare dhe gjuha e mprehtë ndaj ndërkombëtarëve u zbutë. Negociatat nuk i la, por sovranitetin e republikës po e falë me e për Asociacion. Oligarkët e djallëzuar më parë, sot i ka harruar. Punëtorët ëndrrat e tyre i financojnë me kredi e ua gjenerojnë të hyrat bankave dhe korporatave. Popullin e la në ujë dhe vetë u bë elitë.

Mënyra si notonte ishte magjepsëse, lundrimi po e ç‘magjepsë. Miti i tij filloi si i pakompromis, kompromiset po e ç’mitizojnë. Dështimet po e fundosin anijen dhe vetë kryeministrin. Koha vie, kur fillimi të ketë marrë kuptim të ri, e anija të jetë fundosur tërësisht, kryeministri as goma nuk do të ketë më për të notuar.

*Autori është kryetar i PSD-së