Shkruan:Pal Ndrecaj

Mosha ime ka zero në fund
dhe një numër tjetër përpara
që duket si zero e vogël që ngre qafën
me e pa zeron tjetër
deri në ç’masë është mbushur
e me ia kërku një kompromis
një pakt pajtimi

Mes këso kompromisesh disi kanë rrjedhur vitet
kam ardhur deri këtu duke pritur një ditë tjetër
me jetu
më të mirë se të gjitha të sotmet
një ditë
si besimtari që pret profetin e vet
se i ka thënë ka me ardhë prapë
i përnjëmendtë

A do të jetë e hënë e martë e shtunë a e dielë
kjo kurrë s’ka patur rëndësi
ajo është një ditë
që vjen doemos
dhe i sjell të gjitha me vete
si një baba i mirë që kthehet vonë nga pazari

Nuk kam jetuar pothuajse fare në këtë kohë
se nuk kam mundur të mbrohem
në lojë në konkurse
në rreshtim
e duke mos pasë jetuar
si me i ditë rregullat e saj
masën e shtyrjes me bërryla:
kaq feet kaq metër kaq kut
të përkuljes gjer në thyerje
hiq e mos e këput

Jeta ime ka qenë plot kompromise
më është dashur me e futë në kompromis fytyrën
me e detyru me qeshë para policit serb
me shpresë se e zbus pak
duke thënë me vete
hajt se vjen një ditë

Pastaj e kam futur edhe shpirtin në kompromis
e kam lidhur me gjëra që kurrë s’i kam pa
se duhet me pasë një ditë për gjithçka

Mosha ime ka zero në fund
një numër i formësuar në tipar
të cilin teksa ndërroheshin nëpër dekada
e kanë bërë ngapak zemërthyer
shumë nga numrat e parë