NASA ka kapur një vorbull në qendër të Liqenit të Shkodrës, liqenin më të madh në Gadishullin Ballkanik. Kjo pamje fillimisht është vënë re nga një astronaut në bordin e Stacionit Ndërkombëtar të Hapësirës (ISS).

Liqeni i Shkodrës është liqen karstik dhe shtrihet në kufi me Malin e Zi dhe është një shembull i fenomenit të kriptodepresionit, ku pjesë të liqenit shtrihen mbi nivelin e detit.

Sipas NASA-s, vorbulla mund të jetë shkaktuar nga përzierja e sedimenteve që kanë ardhur nga shtrirja e dëborës në male. Një burim kryesor i kësaj prurjeje sedimentesh vjen nga lumi Moraca, delta e saj e gjerë zë pjesën më të madhe të bregdetit të Malit të Zi. Deltat e vogla të lumenjve përgjatë skajeve veriore të liqenit gjithashtu kontribuojnë në sediment.

Lumi Drin dhe Lumi Bojana konvergjojnë vetëm në jug të qytetit antik liqen-front të Shkodrës, i cili shtrihet në deltën e vogël të lumit Kir. Liqeni dhe këta lumenj përfundimisht derdhen në Detin Adriatik.

Bimët dhe gjallesat në Liqenin e Shkodrës, duke qenë se një pjesë e ujrave të freskëta shtrihen pranë qyteteve, janë të rrezikuara që të zhduken për shkak të aktivitetit njerëzor.

Mali i Zi ka kthyer pjesën perëndimore të liqenit në park kombëtar ndërsa Shqipëria ka deklaruar pjesën e saj, si zonë të mbrojtur. Të dy masat janë marrë për të mbrojtur speciet si zogjtë, mikroorganizmat dhe jetën nënujore, përfshirë ngjalat, kërmijtë dhe specie të peshqve endemikë.