FLAMUR MALOKU

Kam vendosun me i numërue tana rrudhat e dashnisë
kam premtue mos me t’kujtu me shpëtu prej vete

jam betue mos me hjek asnji fije rrëfimi nga pallati yt i bardhë
ku deka ishte njat shpirt t’zverdhun nga ata sy t’skuqun e t’prishun
jam betue mos me u trishtu nga ai plhuni i mallkum që e shkel

Mos harro
jam betue mos me t’mallkue kur m’zihet fryma n’pranverë
jam betue mos me kallxue nëse trupi jem ashtu i përgjumun t’shkon pas

Kam vendosun me tana ato t’kqija me t’largue nga afshi
jam betue mos me tradhtue nëse pshtyma jeme e lag horizontin
jam betue mos me t’poshtnue n’atë jetën tande t’varfun krejt hi

Mos harro
Nji ditë, padashtas kam me t’harrue