Poezi nga Avdush Canaj
NGA GJYKATA USHTARAKE NË SARAJEVË
…fajtor pse ke thënë:
e dua Lokemadhen,
Nënëloken.
Është Nëna ime.
… pse ke puthur
në ballkonin e shtëpisë sate
në Gjilan
flamurin me shqiponjë…
… pse ke shkruar në një poezi
do ta vrasim një ditë ujkun…
… pse ke pëshpëritur
në autobusin e linjës Gjilan-Prishtinë
ata po na e pinë gjakun tonë…
… pse ke kënduar një ditë
për Shotë Galicën, Bajram Currin,
pse e ke quajtur Beogradin
xhelat.
Ke bërë krim
prandaj dënohesh me pesë vjet burgim!
(Burgu ushtarak, 13 maj 1983, Sarajevë)
QENI
Në orën e shëtisë
mes muresh deri në qiell
në vend të milicit
na ruan një qen i zi.
Është i mirë ai,
s’na urren si ata.
Dje ia ledhatova pakëz ballin,
kur u afrua afër meje
i fola:
Ne s’kemi bërë asgjë të keqe
ta dish edhe ti
vetëm pranverën tonë kërkojmë.
Më shikoi dhembshurisht,
lëvizi bishtin,
e di, e di, desh të më thoshte
si qeni i shtëpisë sime
dhe m’u hodh në gjoks.
Sot s’e pashë
as e dëgjova lehjen e tij.
Thanë
e vranë për tradhti.
Ne e nderuam
me një minutë heshtje.
(Burgu i Foçës, prill 1986)