Bedri Zyberaj

Nëna ime, e bukura Zymë,

Më e bukura nga të gjitha gratë,

Atje, në maternitet të Gjakovës

Më lindi mua, kur vajti atë natë.

E britma ime u hap përmbi dhe’

Bashkë me sihariqin e mallit,

Nëna ime, e bukura Zymë,

Heshtte e çlodhur dhe i gëzohej djalit.

Pastaj erdhi gjyshja ime,

Fytyrën me rrudha lëshoi mbi mua

Dhe tha: “Shumë dallgë do të të rrahin,

Dhe shume ujë do të pish në krua!”…

E vërtetë, nën qiellin me re e pa re,

Shumë dallgë më rrahën, shumë stuhi,

Ndërsa unë rritesha, të bukurës Zymë,

Për djalin,

Brenga, shqetësime i binin në kry…

Foton e autorit: Agron Shala