Një fizikan nga Harvardi zbuloi se 10 për qind e fragmenteve të gjetura në fund të Oqeanit Paqësor, përmbajnë elementë që nuk ekzistojnë në sistemin diellor!

Profesori i astrofizikës Avi Loeb pretendon se analiza e 850 sferave, është përfunduar dhe se është gjetur një klasë e re e përbërjes elementare të diferencuar, e caktuar si BeLaU.

Sferat përmbajnë berilium, lantanum dhe uranium, të cilat gjenden në Tokë, megjithatë, mostra nuk përputhet me asnjë aliazh nga planeti ynë, transmeton Telegrafi.

Punimi i fundit nga fizikanët e Harvardit u publikua në janar. Loeb tha për Daily Mail se mostrat u studiuan nga tre laboratorë.

“Është e qartë se fragmentet janë formuar nga materiali që është ndarë nga një objekt i ngjashëm me shkëmbin, por përbërja kimike është e ndryshme nga çdo material i njohur në sistemin diellor me përbërësin më të afërt të kores hënore. Përbërja elementare e sferave BeLaU nuk është raportuar kurrë në literaturën shkencore, dhe ndryshon nga sferat e njohura të meteorëve të njohur të sistemit diellor”, tha fizikani.

Loeb thotë se kjo do të thotë se e ka origjinën jashtë sistemit diellor, dhe se sferat janë me gjasë mbetjet e meteorit të parë ndëryjor të njohur, IM1.

Daily Mail kujton se në vitin 2017, një objekt ndëryjor i quajtur Oumuamua kaloi nëpër sistemin diellor. Shumica e shkencëtarëve ende besojnë se ishte një fenomen natyror, megjithatë, Loeb pretendon se mund të jetë me origjinë jashtëtokësore.

Më parë, më 8 janar 2014, një top zjarri me shpejtësi të lartë, meteori IM1, i cili gjithashtu kishte një origjinë ndëryjore, ra në Tokë.

Shkencëtarët e Harvardit kaluan vite duke punuar ngushtë me ushtrinë amerikane për të identifikuar zonën e përplasjes, dhe zbuluan se u rrëzua në brigjet e Papua Guinesë së Re.

Fërkimi i ajrit ndezi IM1 në mes të ajrit ndërsa u drejtua drejt Tokës, duke lënë pas saj një gjurmë pikash hekuri të shkrirë. Zbulimi se këto fragmente metalike ndëryjore mund të tërhiqeshin nga Paqësori me anë të magneteve të fuqishëm, çoi në misionin e vitit 2023 nga Loeb dhe ekipi i tij.

Qershorin e kaluar, studiuesit udhëtuan në vendin ku meteori IM1 besohej të ishte rrëzuar gati një dekadë më parë. Objekti kishte një diametër të vlerësuar prej 45 centimetra dhe një masë pak më shumë se 600 kilogramë.

Shpejtësia e rënies ishte rreth 60 kilometra në sekondë. IM1 i rezistoi katër herë presionit që do të shkatërronte një meteor normal prej hekuri dhe metali.

Studiuesit morën disa qindra topa të vegjël metalikë nga shtrati i detit gjatë ekspeditës. Mbeturinat misterioze me ngjyra të ndezura që u panë në qiell mbi Melburn, së fundi e ngritën Australinë në këmbë.