Në kulturën indiane, lopa ka një status të veçantë dhe konsiderohet një kafshë e shenjtë, e respektuar dhe simbol i dashurisë, pasurisë dhe fuqisë shpirtërore. Ky besim ka origjinë të thellë në traditat dhe besimet hindu, që janë dominues në Indi. Lopa është një simbol i “ahimsa” (jo dhunës), një parim i rëndësishëm në hinduizëm, që nënkupton respektin dhe dashurinë për të gjitha qeniet e gjalla. Ajo është një simbol i jetës dhe i mirëqenies, duke pasur një lidhje të ngushtë me dhënien e ushqimit dhe jetesën e përditshme.

Lopa lidhet ngushtë me disa perëndi të hinduizmit, siç është perëndia Krishna, i cili shpesh është portretizuar duke mbajtur lopë, dhe me perëndinë Brahma, krijuesin e botës. Lopa, për shkak të lidhjes me këto figura fetare, ka një vend të veçantë në kultin dhe besimin hindu.

Lopa është e lidhur me furnizimin e jetës përmes qumështit, burim ushqimi i rëndësishëm për indianë. Ajo gjithashtu siguron punë në bujqësi dhe transport, duke qenë një burim jetësor për shumë fshatarë indianë. Për këtë arsye, lopa është konsideruar një dhuratë e shenjtë dhe e vyer.

Në shumë pjesë të Indisë, është e papranueshme që të dëmtohet ose të vritet lopa, dhe kjo është e mbështetur nga besimet fetare dhe legjislacionet lokale që e mbrojnë atë. Ajo përfaqëson pasurinë, shëndetin dhe begatinë, dhe për këtë arsye i jepet një status i shenjtë.

Për indianët, lopa nuk është thjesht kafshë, por një simbol i thellë shpirtëror dhe kulturor, që lidhet ngushtë me besimet fetare, jetesën e përditshme dhe respektin ndaj jetës.