Emin Z. Emini

Puthja e pamundun

po t’shtie në be
n’kjoft se di zot e fe
për njat kunorën e mbretneshës së kopshtievet
e ambël therraçkë e dreqit
qi djellin me petale xan e ke
ma fal njat puthje t’drandofilltë

egershane
klorofilkaltroshe
nga mëkati i burrit mos m’kurse
puthum
deri t’më del gjak nga buzët e shkrumueme
e krejt gjakun t’ma shterrësh
e deri t’lig t’më bjen
e pa frymë të mbes

e lem mbasandej
lem
të des
e n’xhehnem t’shkoj
me ma t’bukurin kujtim
qi për dashni
varzë
shkela kunorë

puthum
me zjarmin e nektarit rinor
e digjum krejt
e krejt bonum hi
veç ta di
se e emja ishe
për njaq kohë sa zg’jat njajo puthje
xeherlushe
e lem të des
të des
rob n’lumni
edhe nëse vorrin kush s’ma di