Shkruan: Izmi Zeka

Sa më shumë që po ikin vitet lavdia e heronjve po merr përmasat biblike. 1 gushti i vitit 2001 do të mbetet në kujtesën tonë dhe të gjeneratave të ardhshme për rënien në frontin e luftës të komandantit Rrahim Beqiri i njohur me nofkën “Roki”.

Lufta në Kosovë nuk i gjeti rehatin komandantit dhe strategut të Dardanës komandant Rokit. Ai kaloi kufijtë e vendosur padrejtësisht për të qenë luftëtar shembullor në luftën që bëhej në Maqedoni nga shqiptarët për ekzistencën dhe mirëqenien e tyre.
Rrahim Beqiri në përballje me forcat sllavo maqedonase plagoset rëndë në Drenovec të Tetovës më 23 korrik, ku nga plagët e marra edhe vdes në spitalin e Prishtinës më 1 gusht të vitit 2001

Heroizmi nuk njeh kufij ku përmasat e tij shtrihen andej nga është dhimbja, shtypja, me një fjalë paraqet humanizmin , njerëzoren e mbi te gjitha sakrificën për të qenë popujt e lirë.
Komandanti nuk njohu rrugë tjetër përveç lirisë dhe të drejtave njerëzore. Jo rastësisht heronjtë janë të papërsëritshëm. Të tillë vetëm njëherë lindin.
Andaj sot në këtë 19 vjetor kur u plagos dhe më vonë vdiq nga plagët e marra portreti i heroit vetëm sa rritet, ku shtrihet në bregoret e Dardanës për të dhënë mesazh se kah duhet të ecim dhe çka duhet të bëjmë.
Ky ishte Rahim Beqiri ushtari “vogëlsia” e tij në shërbim të atdheut.