Agim Vinca

Te ura e Drinit piskasin fëmijët

Tek hidhen nga parmakët.

Një djalosh me mjekër si saudit

Shet libra për profetët.

Dielli ngjitet thik përpjetë

Asfalti i nxehtë valë.

Te tavolina lart në breg

Mevludë, ilmihalë.

Si peshq pllaq e plluq fëmijët

Çapkënët struganë.

Bekuar uji që i rrit!

Pa lutje e temjan.

Në Bluesky bosët pinë koktej.

Cicërojnë celularët.

Alo, zemra!… Ku je?… Okej!

Tolloviten shqiptarët.

Te ura e Drinit, mes qytetit.

Stërkala uji e gazi.

O Zot, ç’njerëz! Mjek’r e poetit

Trandet nga marazi.

Strugë, verë 2008