Gjatë dhjetë muajve të parë të këtij viti, në Qendrën Klinike Universitare të Kosovës janë braktisur 38 foshnje. Ndërkohë, 26 prej tyre janë bashkuar me njërin apo dy prindërit biologjikë, pas bisedave të shumta mes prindërve me punëtorët shëndetësorë, por edhe psikologët.

Dymbëdhjetë foshnje kishin mbetur në Klinikën e Neonatologjisë, prej nga dhjetë prej tyre u ishte siguruar një “shtëpi e re” për të jetuar përmes një programi të Ministrisë së Punës dhe Mirëqenies Sociale, kurse dy foshnje janë ende në QKUK.

Në mungesë të nënës, foshnjave përqafimin e parë pas braktisjes, ua jep infermierja Gjyle Fejzullahu, e cila tash e 34 vjet punon në repartin e fëmijëve të braktisur.

Ajo thotë për Radion Evropa e Lirë se shpeshherë nënat që vendosin t’i braktisin foshnjat e tyre, nuk dëshirojnë t’i shohin ato. Andaj, kontaktin e parë këta fëmijë e kanë me infermieret, e që për to është një përjetim i veçantë, por edhe i dhimbshëm.

“Unë i dua këto foshnje. Kam lidhje shpirtërore me to. Kontaktin e parë e kanë me ne, infermieret. Ne i lajmë, i pastrojmë, i ushqejmë, i duam shumë. Kur shkojnë prej klinikës, ne mërzitemi shumë sepse po lidhemi emocionalisht me këta fëmijë. Ndjej edhe dhembshuri për ta sepse në shumicën e rasteve, nënat që i braktisin nuk dëshirojnë t’i shohin fare”, tha Fejzullahu.

Shkrimin e plotë mund ta lexoni në këtë link:

https://www.evropaelire.org/a/30254792.html