Sanduloviç: Ata që më rrahën ishin serbë të Kosovës, i njoha nga theksi, njëri prej tyre ishte Radojiçiçi
Elektrostimulatori ka një tingull pothuajse të padëgjueshëm kur lëshon impulsin që kalon nëpër parakrah dhe ngre për tre sekonda gishtin tregues dhe atë të unazës të një dore tashmë të palëvizshme.
Është e vetmja shenjë e jetës në anën e djathtë të trupit të Nikola Sanduloviç, lideri 61-vjeçar i Partisë së vogël Republikane Serbe dhe kundërshtar i presidentit Aleksandër Vuçiç. Sanduloviç ka qenë i shtrirë në shtrat që kur ka dalë nga spitali ushtarak në Beograd ku është diagnostikuar me thyerje të brinjës, disa lëndime dhe hemiplegji, paralizë në anën e djathtë.
“Më torturuan për gjashtë orë në selinë e Bia-s (shërbimet sekrete serbe), fillon Sanduloviç, i cili mirëpret gazetarin e “la Repubblica” për një intervistë ekskluzive, në një shtëpi elegante, me kamera vëzhgimi, të mbuluara me mermer shumëngjyrësh. Dhe, tre të katërtat e tij, nuk ngrohen.
Boyana, gruaja e tij, vendosi të dhënat mjekësore në shtrat (të datës 4 dhe 9 janar), të cilat dokumentojnë se si ai u ringjall dy herë gjatë shtrimit në spital. “E megjithatë ka nga ata që nuk besojnë, ose bëjnë sikur nuk besojnë, se e kanë lënë atë duke vdekur”.
Klara, vajza 30-vjeçare, e cila iu drejtua një organizate ligjore në Londër kur babai i saj u mor nga një furgon i errët mëngjesin e 3 janarit, shikon edhe një herë fotot e plagëve të tij. “Ata donin të më vrisnin sepse i di sekretet e Vuçiçit”, pohon ai.
“Ishin serbët e Kosovës, i njoha nga theksi dhe njërin prej tyre e pashë në fytyrë”.
Burrat me kapuç
Kjo histori, e cila duket se ka dalë nga koleksioni represiv i kohës së Millosheviçit, fillon më 2 janar, kur shfaqet video e vitit 2023 në të cilën shihet ai duke vendosur lule mbi varrin e vajzës së Adem Jasharit, themeluesit të Ushtrisë Çlirimtare të Kosovës, i vrarë nga policia serbe në vitin 1998 së bashku me 57 anëtarë të familjes së tij.
“Gruaja ime e postoi, ajo kujdeset për rrjetet e mia sociale. Të nesërmen në Messenger dikush më shkroi: “Dil për gjysmë ore, do të të vrasim”. Nuk është hera e parë, ndër vite kam marrë 400 kërcënime me vdekje për shkak të mbështetjes sime për paqen ndërmjet Kosovës dhe Serbisë”.
Prandaj, me këshillën e një shoku të tij inspektor, lajmëron policinë pas pak pasi dy oficerë me uniformë shfaqen për inspektim.
“Ndërsa jemi para shtëpisë, vijnë dy fuoristradë dhe një furgon i zi. Mendova se ishin policë të tjerë, por në vend të kësaj disa burra me fytyrë të mbuluar dalin jashtë, më rrëmbejnë telefonin nga dora, më vendosën një kapuç dhe më tërhoqën në furgon. Gjatë udhëtimit ndjeva tytën e një arme që më shtypte në tëmth. Tortura dhe poshtërimi filloi kështu”.
Kush është Nikolla Sanduloviç?
Është intervista e parë që Sanduloviç jep pasi rrëmbimi i tij u bë një rast ndërkombëtar, për të cilin interesohet Komisioni Evropian (“kërkuam nga autoritetet serbe sqarime”), parlamenti anglez (në veçanti David Cameron dhe Alicia Kearns) dhe Komiteti i Kombeve të Bashkuara kundër Torturës.
E megjithatë TV serb mezi e raportoi lajmin, nga njëra anë sepse qeveria kontrollon mediat, nga ana tjetër sepse besueshmëria e Sanduloviç ende vuan nga pozicioni i diskutueshëm që ai mbajti gjatë pandemisë, kur ai pretendoi se vaksinat e importuara nga Kina ishin “të infektuara me HIV dhe kancer”.
Ai u arrestua për shkak të alarmit dhe më pas raportoi se kishte pësuar një tentativë helmimi me gaz Sarin në burg.
Sanduloviç ka udhëhequr Partinë Republikane që nga viti 2015, e cila nuk mori pjesë në zgjedhjet e fundit (“sepse e dija se ishin të manipuluara”) dhe që ka një ndjekës modest.
“Megjithatë, kam lidhje të shkëlqyera me republikanët amerikanë. Dhe ato janë rrezik për Vuçiçin, sepse në të kaluarën figura të lidhura me të që më vonë u bënë disidentë, si Vladimir Cvijan (deputeti që vdiq në rrethana që nuk u sqaruan kurrë në 2018) më zbuluan fakte që ishin komprometuese për presidentin, për të cilin mbaj provat”. Bia, Agjencia e Sigurisë së Brendshme, pranon se ka marrë në pyetje Sanduloviç më 3 janar “për mbështetjen e shkëputjes së Kosovës”, por mohon dhunën. Presidenti Vuçiç, tashmë i kritikuar për mashtrime të supozuara në zgjedhjet e dhjetorit, hesht.
“I goditur për gjashtë orë rresht”
Historia e Sanduloviçit është e detajuar. “Në stacionin e policisë Savski Venac më hoqën kapuçin. Unë bërtisja “Unë jam presidenti i Partisë Republikane! Nuk e di kush janë këta!”…më tërhoqën zvarrë në një nga zyrat e katit të gjashtë, duke më mbajtur nga qafa. Pashë pika gjaku që më binin në një divan, nëse do të bënin një hetim të vërtetë do të gjenin gjurmë të tij”. Komisariati është vetëm ndalesa e parë. Politikani shpjegon se më pas ai u dërgua në selinë e Bia-s, në lagjen Banjika dhe se iu dorëzua një grupi tjetër burrash me fytyrë të mbuluar.
“Pesëmbëdhjetë me kamuflazh, pesë me rroba civile. Më premtuan se nuk do të dilja gjallë prej andej. Në sallë janë emrat e serbëve të vrarë në konflikt, donin t’i puthja. Ata më ulën në gjunjë, duke lidhur krahët dhe këmbët, duke më goditur me radhë. Godita shtyllën kurrizore në një shkallë dhe fillova të mos e ndjeja më këmbën e djathtë. Për gjashtë orë, nga ora 3 deri në 9 pasdite të 3 janarit, sulmi vazhdoi dhe unë humba ndjenjat katër herë. Njëri prej tyre më tha “kur të fillojë përsëri lufta në Kosovë, do të dërgojmë atje të vritesh dhe do të përdhunojmë gruan dhe vajzën tënde”.
“Ka pasur edhe politikanë”
Ata e morën edhe atë në pyetje. “Më pyetën se kush më ka paguar, sepse i njoh Kurtin dhe Osmanin (kryeministrin dhe presidentin e Kosovës)çfarë raporti kam me William Walker, ambasadorin e vjetër të OSBE-së në Kosovë”. Sipas asaj që ai raporton, jo të gjithë kanë marrë pjesë drejtpërdrejt në abuzim. “Pesë prej tyre filmuan skenën me celularët e tyre dhe ia dërguan pamjet dikujt. Njëri nuk kishte maskë: ishte Goran Rakiç. Nga tiparet e gojës dhe të fytyrës që shiheshin nga kapaku, njoha edhe Milan Radojcic”. Rakiç dhe Radojçiç, kryetar dhe nënkryetar i Listës Serbe, të akuzuar si ekstremistë dhe nxitës të revoltave të komunitetit serb në veri të Kosovës. Gazetari i “la Repubblica” kontaktoi stafin e Rakiçit për të kërkuar një përgjigje, pa sukses.
Sanduloviç u dërgua në shtëpi më 4 janar, në gjendje shumë të keqe fizike. Prokurori i Nishit urdhëroi bastisjen e shtëpisë dhe 48 orë paraburgim “për nxitje të urrejtjes racore dhe kombëtare dhe intolerancës ndërmjet komuniteteve etnike”, përsëri në lidhje me udhëtimin në Kosovë në vitin 2023, ku politikani kërkoi falje për krimet serbe. Një urdhër pasues për 30 ditë të tjera burg u anulua.
“Unë jam gjallë vetëm sepse ata dy policë përpara shtëpisë ishin dëshmitarë të rrëmbimit tim”, është i bindur Sanduloviç.
“Përndryshe do të isha i vdekur tani”.