Kancelari gjerman Olaf Scholz i ka kërkuar Kinës që të përdorë ndikimin e saj në Rusi për të ndalur luftën në Ukrainë, gjatë bisedimeve me presidentin Xi Jinping në Pekin.

Scholz tha se të dy vendet kishin rënë dakord se kërcënimet bërthamore të Rusisë ishin “të papërgjegjshme dhe shumë të rrezikshme”.

Presidenti kinez ka refuzuar të dënojë pushtimin e Vladimir Putin.

Por ai tha se komuniteti global duhet të mbështesë ofertat për t’i dhënë fund krizës në mënyrë paqësore dhe të kundërshtojë përdorimin e  armëve bërthamore, thanë raportet kineze.

Duke raportuar mbi konkluzionet e dy liderëve, ministria e Jashtme e Kinës nuk e citoi presidentin Xi të ketë përdorur fjalët “i papërgjegjshëm” ose “shumë i rrezikshëm.”

Udhëtimi ka ngjallur shqetësim në Gjermani dhe gjetkë në Evropë, pasi lideri kinez kohët e fundit çimentoi kontrollin e tij në pushtet.

Vizita e zotit Scholz në Kinë është e shkurtër, vetëm 11 orë dhe e diskutueshme.

Ai është lideri i parë perëndimor që udhëton në Pekin që nga pandemia globale dhe i pari që takoi Presidentin Xi që kur ai forcoi kontrollin e tij në pushtet në Kongresin Kombëtar të Partisë Komuniste muajin e kaluar.

Koha shihet si shumë e diskutueshme nga shumë njerëz në Evropë, duke përfshirë anëtarët e vetë qeverisë së Scholz, të cilët shqetësohen se prania e tij do të shërbejë për të ndezur reputacionin e brendshëm të një Xi gjithnjë e më autoritar.

Por kancelari gjerman, ashtu si paraardhësja e tij Angela Merkel, argumenton se problemet globale mund të zgjidhen vetëm përmes bashkëpunimit me Kinën. Takimi ballë për ballë, tha ai, lehtësoi diskutimin, madje edhe për çështjet për të cilat të dy vendet nuk pajtohen fort.

“Ne do të kërkojmë bashkëpunim aty ku është në interesin tonë të ndërsjellë, por nuk do të shpërfillim polemikat. Kur udhëtoj në Pekin si kancelar gjerman, e bëj këtë edhe si evropian.”

Pra, çfarë ka arritur ai?

Kishte një pranim të ndërsjellë se kohët ishin të vështira; Presidenti Xi shprehu dëshirën e tij për të punuar së bashku në “kohë ndryshimi dhe trazirash”.

Kishte një marrëveshje për të vazhduar bisedën, për luftën në Ukrainë, sigurinë globale të ushqimit dhe energjisë, ndryshimet klimatike dhe pandeminë globale.

Scholz përsëriti qëndrimin e Gjermanisë për Tajvanin, çdo ndryshim i status quo-së duhet të jetë paqësor dhe me marrëveshje të ndërsjellë, dhe për të drejtat e njeriut, ato duhet të mbrohen, veçanërisht në lidhje me pakicat në Xinjiang.

Vizita do të shqyrtohet nga afër në kryeqytetet e Evropës.

Scholz erdhi në pushtet duke premtuar një politikë të jashtme të udhëhequr nga vlerat dhe një ndryshim në qasjen e Gjermanisë ndaj Kinës; një premtim që ai përsëriti përpara vizitës së tij.

“Nëse Kina po ndryshon, atëherë qasja jonë ndaj Kinës duhet të ndryshojë,” tha ai.

Por shumë në Gjermani dhe në Evropë thjesht nuk i besojnë atij për këtë; pjesërisht për shkak të një propozimi të fundit dhe të diskutueshëm për t’i shitur një aksion në portin e Hamburgut një kompanie kineze.

Gjashtë nga ministrat e tij e kundërshtuan marrëveshjen dhe shërbimet e sigurisë kërkuan kujdes.

Dyshimi në Berlin ishte se ai donte një “dhuratë” për ta çuar në Kinë.

Dhe zoti Scholz zgjodhi të udhëtojë me një delegacion drejtuesish nga kompani gjermane si BASF, Volkswagen dhe Bayer.

“Sinjali që po dërgohet është se ne duam të zgjerojmë dhe intensifikojmë bashkëpunimin tonë ekonomik,” tha një politikan i Gjelbër, partia e të cilit ka kërkuar prej kohësh një qëndrim më të ashpër ndaj Kinës.

Marrja e drejtuesve me vete ishte praktikë standarde për paraardhësen e Scholz, Angela Merkel, e cila ndoqi një politikë të “Ndryshimit përmes Tregtisë”, duke besuar se lidhjet ekonomike mund të ndikojnë në marrëdhëniet politike me vende si Kina dhe Rusia.

Por mbështetja e Gjermanisë në energjinë e lirë ruse zbuloi të metat e qenësishme të kësaj strategjie. Dhe Kina, dikur partnere, tani shihet edhe si rivale në Berlin.