Antony Blinken u largua nga Izraeli mbrëmë për në Jordani.

Sot në mëngjes në Aman do të ketë një samit edhe më delikat se skena e Tel Avivit.

Rreth tryezës, Mbreti Abdullah II do të vendosë ministrat e jashtëm të monarkive të Gjirit, delegatin egjiptian dhe përfaqësuesit e Autoritetit Kombëtar Palestinez.

Për të dërguarin e Washingtonit, është një mundësi për të bashkuar frontin jo vetëm për atë që nevojitet tani – ndihmën për civilët e bllokuar në Gaza dhe lirimin e pengjeve si dhe operacionin kompleks të “pauzave humanitare” në bastisje – por edhe për të ardhmen.

Tensionet me Netanyahun

Blinken solli një mesazh të dyfishtë nga Biden për kryeministrin.

E para është se “Izraeli nuk do të mbetet vetëm”.

Sekretari i Shtetit konfirmoi mbështetjen solide të SHBA-ve.

Megjithatë, dhe ky është mesazhi i dytë, Izraeli duhet të bëjë më shumë “për të mbrojtur civilët dhe Shtetet e Bashkuara, si një mik i ngushtë, mund të sugjerojnë se si ta bëjnë këtë”.

Rruga është të ndërmerren “hapa konkretë” të cilët Washingtoni i ka identifikuar si një “pauzë humanitare në bastisje”, si kohore ashtu edhe gjeografike.

Por pauza humanitare tashmë është refuzuar, ose të paktën për momentin është shtyrë larg nga Netanyahu, i cili nënvizoi se “Hamasi duhet të lirojë më parë pengjet”.

Janë rreth 240 të burgosur në birucat e Gazës.

Dhe vetë Blinken pranoi se nuk ka siguri për atë që mund të arrihet – në lidhje me pengjet dhe mundësinë e nxjerrjes së civilëve jashtë – me ndalimin e bastisjeve.

Zgjerimi i konfliktit

Mesazhi që Blinken i dha Izraelit është se “SHBA nuk do të lejojë hapjen e një fronti të dytë apo të tretë në krizë”.

Shtëpia e Bardhë përsëriti të enjten se nuk kishte zbuluar asnjë shenjë se Hezbollahu ka ambicie lufte dhe fjalimi i Nasrallahut dje në qarqet diplomatike amerikane u lexua si i matur dhe jo si një thirrje për veprim të menjëhershëm.

Por rreziku i një përshkallëzimi është evident, aq sa Blinken përsëriti dje se “kushdo që mendon se mund të përfitojë nga situata është më mirë të mos e bëjë këtë”.

SHBA ka forcuar nivelin e parandalimit, dy grupe detare me aeroplanmbajtëse, kryqëzorë dhe shkatërrues janë në Mesdhe; raketat kapën raketa të lëshuara nga Jemeni drejt Detit të Kuq dhe Washingtoni kreu operacione për të mbrojtur trupat e tij që luftonin ISIS-in në Siri.

Blinken citoi këta shembuj për të përsëritur vendosmërinë e SHBA.

Dhuna në Bregun Perëndimor

Blinken mori një angazhim konkret nga Izraeli për të bllokuar veprimet e kolonëve kundër komuniteteve palestineze.

OKB-ja ka denoncuar militarizimin e situatës duke denoncuar mbrojtjen e ushtrisë izraelite për dhunën e kolonëve.

Blinken e ka ngritur këtë çështje me udhëheqjen izraelite.

Duke kujtuar se, nëse Izraeli ka të drejtë të mbrohet, “mënyra në të cilën e bën këtë gjithashtu ka rëndësi”.

Zgjidhja me dy shtete

Sot në Aman vendet arabe do të mbajnë një samit përpara se të takohen me të dërguarin e SHBA.

Përpjekjet do të përqendrohen në kërkesën për armëpushim dhe mbrojtjen e civilëve, por me Blinken do të diskutohet edhe struktura e ardhshme e Gazës.

“Nuk ka kthim në status quo para 7 tetorit dhe Hamasi nuk do të jetë më përgjegjës për qeverinë e Rripit”, tha Sekretari i Shtetit, duke nënvizuar se “as Izraeli nuk mund të ketë kontroll”.

Këto janë dy kufijtë brenda të cilëve Washingtoni do të merret me aleatët rajonalë, “ka opsione të ndryshme”, sugjeroi Blinken, “por është e parakohshme të flasim për këtë”.

Pika kyçe, megjithatë, kalon nga njohja e dy shteteve – mëson La Stampa – te presioni ndaj Izraelit për të shkrirë llogaritë dhe fondet e PNA.

Në fakt, burimet amerikane sugjerojnë se vetëm një Autoritet Kombëtar i forcuar Palestinez i njohur plotësisht edhe nga bashkëbiseduesi izraelit mund të forcojë së pari rolin e tij në Bregun Perëndimor dhe më pas të përpiqet të shtrihet në Gaza.

Ndërkohë, një forcë shumëkombëshe do të menaxhojë epokën pas Hamasit.