Nëse po planifikoni të ndiqni partnerin tuaj në Zvicër, ka disa gjëra të rëndësishme që duhet të dini rreth lëvizjes.

Për shumë punëtorë të huaj, zhvendosja në Zvicër është shpesh një “marrëveshje paketë” – domethënë, ata sjellin familjet e tyre.

Por në varësi të vendit nga vijnë, procesi administrativ i përfshirë në sjelljen e bashkëshortëve dhe fëmijëve në Zvicër mund të jetë relativisht i lehtë ose mjaft kompleks, transmeton albinfo.ch.

Zhvendosja nga BE/EFTA

Siç është rasti me çdo gjë që ka të bëjë me qytetarët e Bashkimit Evropian, si dhe Norvegjinë, Islandën dhe Lihtenshtajnin (EFTA), ata mund të lëvizin në Zvicër pothuajse pa probleme.

Kjo e drejtë shtrihet tek mbajtësit e familjes si bashkëshortët/fëmijët e tyre. Në fakt, ata nuk kanë nevojë fare për leje nëse punojnë në Zvicër deri në tre muaj.

Pas kësaj periudhe, ata duhet të aplikojnë për një leje qëndrimi B për veten, bashkëshortin dhe fëmijët mbi 18 vjeç (të miturit nuk kanë nevojë për lejet e tyre).

Për ta bërë këtë, ju duhet t’i dorëzoni autoriteteve tuaja kantonale një kartë identiteti ose pasaportë të vlefshme, si dhe një konfirmim zyrtar të punësimit ose një kontratë pune.

Familja juaj mund të qëndrojë në Zvicër për kohëzgjatjen e vlefshmërisë së lejes suaj, e cila në përgjithësi është pesë vjet për lejet B, dhe më pas mund të zgjatet.

Bashkëshorti juaj mund të punojë edhe në Zvicër, sipas të njëjtave të drejta që u jepen shtetasve të BE/EFTA.

Megjithatë, nëse ai ose ajo nuk është i punësuar, ata mund të qëndrojnë në vend për sa kohë që ju jeni duke punuar në Zvicër, shkruan thelocal.

Gjërat bëhen më të ndërlikuara për njerëzit (dhe bashkëshortët) që vijnë nga jashtë BE/EFTA.

Në përgjithësi, qasja në Zvicër dhe në tregun e saj të punës është më e kufizuar për njerëzit nga vendet e treta.

Ndryshe nga ato nga shtetet e BE/EFTA, të cilët kanë një akses pothuajse të pakufishëm në tregun e punës të Zvicrës, ata nga jashtë Evropës kanë më shumë pengesa për të kapërcyer për sa i përket lejeve të punës.

Arsyeja është se lejet për këtë grup të huajsh i nënshtrohen kuotave dhe rregullave strikte.

Sipas Sekretariatit Shtetëror për Migracionin (SEM), “pranimi i shtetasve të shteteve të treta në tregun zviceran të punës lejohet vetëm nëse është në interes të Zvicrës dhe ekonomisë zvicerane në tërësi”.

Rregullat në lidhje me bashkëshortët janë po aq të rrepta.

Siç është rasti për mbajtësin e familjes – pra, personin që vjen në Zvicër për të punuar – edhe bashkëshortët e tyre duhet të kenë një vizë për të hyrë në vend.

Përjashtimi i vetëm nga kërkesa për vizë, sipas SEM, “janë anëtarët e familjes jo-BE/EFTA që kanë një leje qëndrimi të vlefshme të lëshuar nga një shtet anëtar Shengen”.

A duhet të jeni të martuar ligjërisht për të sjellë bashkëshortin tuaj në Zvicër?

Partneritetet e regjistruara, përderisa njihen në Zvicër, janë të vlefshme edhe për qëllime zhvendosjeje.

Një ‘partneritet i regjistruar’ përfshin çifte të të njëjtit seks që nuk janë të martuar ose njerëz të seksit të kundërt që jetojnë së bashku si bashkëshortë të ligjit të zakonshëm – për sa kohë që këto partneritete janë të regjistruara në mënyrë të vlefshme jashtë vendit dhe kanë të njëjtin status ligjor si partneritetet e regjistruara në Zvicër.

Fakti i të jetuarit së bashku nën një çati nuk do t’i japë të drejtë partnerit që t’ju ndjekë në Zvicër.

Ka edhe dy kushte të tjera që duhet të plotësoni.

Njëra është se të ardhurat e mbajtësit të familjes janë të mjaftueshme për të siguruar të gjithë familjen pa u mbështetur në ndihmën sociale.

Kushti i dytë është që shtëpia ose apartamenti juaj të jetë mjaftueshëm i madh për të akomoduar familjen tuaj të rehatshme “sipas standardeve zvicerane” – e përcaktuar zyrtarisht si një person me një dhomë minus një.

Kjo do të thotë që nëse jeni një familje prej katër anëtarësh, banesat tuaja nuk duhet të jenë më të vogla se tre dhoma.