Donald Trump po mban armën në kokën e Volodymyr Zelenskyt, duke kërkuar miliarda dollarë dhe duke pretenduar gjysmën e burimeve të naftës, gazit dhe hidrokarbureve të Ukrainës, si dhe pothuajse të gjitha metalet dhe pjesën më të madhe të infrastrukturës së saj.

Versioni i fundit i “marrëveshjes së tij për mineralet”, i parë nga The Telegraph, është i paprecedentë në historinë e diplomacisë moderne dhe marrëdhënieve shtetërore.

“Është një dokument shpronësimi,” tha Alan Riley, një ekspert për ligjin e energjisë në Këshillin Atlantik. “Nuk ka garanci, nuk ka klauzolë mbrojtëse, SHBA nuk vendos asgjë.

“Amerikanët mund të largohen, ukrainasit jo. Unë kurrë nuk kam parë diçka të tillë më parë.”

Teksti lë pak dyshime se objektivi kryesor i Trump është të përfshijë Ukrainën si një provincë të industrive të naftës, gazit dhe burimeve të Amerikës.

Ai përputhet me bisedimet paralele midis SHBA-së dhe Rusisë për një partneritet gjithëpërfshirës energjetik, duke përfshirë planet për të rivendosur furnizimet e gazit të Siberisë Perëndimore në Evropë në vëllime të mëdha, me kompanitë amerikane dhe financuesit e lidhur me Trump që fitojnë një aksion të madh në biznes.

Tregtia e ringjallur e gazit do të rrjedhë përmes rrjetit të Ukrainës, dhe më vonë përmes Balltikut, ndërsa tubacionet e sabotuara Nord Stream do të kthehen në qarkullim.

Drafti i ri thotë se Fondi i Investimeve për Rindërtim Shtetet e Bashkuara-Ukrainë do të kontrollojë “mineralet kritike ose mineralet e tjera, naftën, gazin natyror (përfshirë gazin natyror të lëngshëm sic), karburantet ose hidrokarburet e tjera dhe materialet e tjera të nxjerrshme të Ukrainës.

Të gjitha materialet kritike të listuara në Aktin e Energjisë së SHBA-së janë të mbuluara, duke përfshirë tokat e rralla dhe 50 minerale të tjera si litiumi, titani, kobalti, alumini dhe zinku.

SHBA do të kontrollojë infrastrukturën e lidhur me burimet natyrore “duke përfshirë, por pa u kufizuar në, rrugët, hekurudhat, tubacionet dhe asetet e tjera të transportit; portet, terminalet dhe objektet e tjera logjistike dhe rafineritë, objektet e përpunimit, objektet e lëngëzimit dhe/ose rigazifikimit të gazit natyror dhe asete të ngjashme”.

Tre nga pesë anëtarët e bordit në fondin e ri do të zgjidhen nga SHBA. Do të ketë aksione “A” dhe aksione të arta. Amerika do të marrë të gjitha honoraret derisa Ukraina të ketë shlyer të paktën 100 miliardë dollarë borxhe të luftës ndaj SHBA-së, me 4 për qind interes të shtuar – më pak se 350 miliardë dollarët e lëshuar më parë nga Trump, por ende gjysma e PBB-së së Ukrainës, dhe e papagueshme.

Ukraina ka vetëm aksione “B” dhe do të marrë 50 për qind të honorarëve vetëm pasi të shlyhen detyrimet e prapambetura.

Fondi është i regjistruar në Delaware, por nën juridiksionin e Nju Jorkut. Shtetet e Bashkuara kanë të drejtën e parë të refuzimit për të gjitha projektet. SHBA ka autoritet të ekzaminojë librat dhe llogaritë e çdo ministrie apo agjencie të Ukrainës sa herë të dojë gjatë orarit të punës.

SHBA mund të vërë veton ndaj shitjeve të burimeve të Ukrainës në vende të tjera, gjë që mund të nënkuptojë ndalimin e shitjeve të tokës së rrallë në Kinë, por gjithashtu mund të kufizojë shitjet në Evropë.

Prof Riley tha: “Nuk është në përputhje me anëtarësimin në BE, dhe ndoshta kjo është pjesë e qëllimitë. Më duhet të pyes veten nëse qëllimi i vërtetë mund të mos jetë që të detyrohet Zelensky ta refuzojë atë.”

SHBA nuk paguan asnjë kapital investimi, duke e konsideruar kontributin e saj si ndihmë ushtarake të kaluar. Asnjë garanci sigurie nuk ofrohet.

Kontrata i bën disa fjalë retorike Ukrainës, duke deklaruar se “populli amerikan dëshiron të investojë përkrah popullit ukrainas në një Ukrainë të lirë, sovrane dhe të sigurt”.

Teksti njeh kontributin e Ukrainës për paqen “duke braktisur vullnetarisht arsenalin e tretë më të madh në botë të armëve bërthamore” në Memorandumin e Budapestit në 1994.

Megjithatë, kushtet janë edhe më të ashpra se draftet origjinale, të cilat u konsideruan grabitqare dhe neo-koloniale nga avokatët ndërkombëtarë dhe që shkaktuan zemërim në pjesën më të madhe të Evropës. Dokumenti ka erë të traktateve të pabarabarta të imponuara ndaj Kinës nga fuqitë evropiane në shekullin e 19-të.

Është një mënyrë mizore për të trajtuar një aleat demokratik që lufton për ekzistencën e tij politike dhe mbron vijën e jashtme të Perëndimit kundër imperializmit rus.

Shtëpia e Bardhë e Trump thotë se Putini nuk do të guxonte të sulmonte nëse Amerika ka lëkurë komerciale në lojë, por kjo nuk ka monedhë në një kontekst ku po negocion gjithashtu marrëveshje energjie me Kirill Dmitriev, kreun e fondit sovran të pasurisë së Rusisë, i trajnuar nga McKinsey. The Telegraph (Artikulli i detajuar)