Shkruan: Elife LUZHA

E vetme jam

Në mesin e mizërisë njerëzore

Shëmti e shpërfilljes më trishton

Skutave të mendimit strukem

Me riga loti e vras pikëllimin

Duke jetuar jetën

Ndër rreze ylberësh të përgjakur

Sall hyu im më jep krah

Nga ishulli i largët i shpirtit

Gjithandej kërshërira

E mbrapshti kulmojnë

Vetëm një dorë miqësore

Që të fal pak ngrohtësi

Mungon.