Voyager 1, sonda hapësinore e lëshuar në hapësirë në shtator 1977, është lidhur përsëri me NASA-n pas një problemi teknik që shkaktoi ndërprerje komunikimi për disa ditë. Duke qenë në hapësirën ndëryjorore, më shumë se 15 miliardë milje (24 miliardë kilometra) larg Tokës, ky mision historik vazhdon të mbledhë të dhëna unike shkencore nga një distancë që tejkalon kufijtë e heliosferës — zona mbrojtëse magnetike e Diellit që përfshin gjithë Sistemin Diellor.

Problemi i fundit i komunikimit erdhi më 16 tetor, kur një komandë për të ngrohur komponentët e sondës shkaktoi aktivizimin e sistemit të mbrojtjes automatike të Voyager 1. Në rastet kur sonda përdor më shumë energji sesa duhet, sistemi i mbrojtjes ndalon disa funksione të parëndësishme për të ruajtur energjinë e mbetur. Kjo prishi frekuencën e transmetimit të të dhënave drejt Tokës, duke e ndërlikuar kontaktin me sondën.

Voyager 1 ka dy transmetues radio, të quajtur X-band dhe S-band. X-band, i përdorur për dekada, është më i fortë, ndërsa S-band, i ndalur që nga viti 1981, është shumë më i dobët. Pas dy ditësh ndërprerjeje, ekipi i NASA-s arriti të kapë sinjalin e dobët S-band përmes Rrjetit të Thellë Hapësinor, një sistem antenash në Tokë që ndihmon në komunikimin me Voyager dhe sonda të tjera.

Tani për tani, inxhinierët po studiojnë arsyet e problemit para se të riaktivizojnë transmetuesin X-band, i cili siguron një sinjal më të fortë për të marrë të dhëna shkencore dhe të tjera teknike. Përdorimi i S-band nuk është një zgjidhje afatgjatë, sepse nuk është i mjaftueshëm për të siguruar telemetri dhe të dhëna shkencore të plota, por mundëson që NASA të dërgojë komanda bazë dhe të sigurohet se Voyager 1 vazhdon të jetë i orientuar drejt Tokës.

Pavarësisht vështirësive, ekipi i NASA-s po punon me zgjuarsi për të mbajtur Voyager 1 në funksion, duke zgjatur kështu udhëtimin e tij historik në hapësirën e panjohur ndëryjorore.