Në 32-vjetorin e rënies së Ali Ajetit

Sa herë vjen Pranvera,

Kujtoj si gdhiu atë mëngjes Qyteti,

Me emrin Kosovë

Mbiemrin Republikë

Të shkruar në urën mbi rrugë,

Që të qon në Toplicë.

Si u bë emri e mbiemri një,

Si Lumi Llap gurgullonte pa nda,

Sa gëzoheshim ne, për emrin e ri

Dhe e ndanim këtë emër

Shtëpi më shtëpi!

Pastaj uturima e xhipave

Me xhambazët në të,

Si e ndiqnin emrin

Në shesh e rrugë kudo,

Shpërdanin mjegull, tmerr e lemeri

Po më i dashur, bëhej emri i ri!

Mburojë me flamur, dole ti

Dhe një u bëre me emrin e ri!

Sa herë të vie Pranvera

Ne të kujtojmë Ty

Se s’ka pranverë të vërtetë

Pa emrin që deshe Ti!

Dhe mbi qiellin e Kosovës

Shqiponjë mbete Ti!

Emri ishte jeta,

Përjetësi, mbete Ti.             

Shkruar në vitin 1995 në burgun e Dubravës nga Hajredin Hyseni