Vrasje dhe rrahje: Prokuroria insiston të pranohen disa prova kundër Rexhep Selimit, pavarësisht që nuk i përfshiu në aktakuzë, trupi gjykues ia refuzon
Prokuroria e Specializuar e Hagës duket se më në fund, ka mbetur e pakënaqur, me një vendim të Gjykatës Speciale. Përderisa në shumë vendime, trupi gjykues vendos në favor të ZPS-së, kësaj radhe një vendim i gjyqtarëve nuk shkoi në favor të Prokurorisë.
Fjala është për dëshminë e dëshmitarit W04846, dhe disa prova që ndërlidhen me këtë dëshmitar, i cili e akuzoi direkt Rexhep Selimin për kryerjen e disa krimeve.
Dëshmitari paraqiti disa prova duke e akuzuar direkt Rexhep Selimin për një vrasje të supozuar, dhe një rrahje dhe vrasje të një individi tjetër. Megjithatë, trupi gjykues refuzoi këto prova, pasi u konstatua se nuk janë të përfshira në aktakuzë dhe si rezultat nuk duhet të pranohen, raporton Nacionale.
Prokuroria e Hagës ka mbetur e pakënaqur nga ky vendim dhe ka kërkuar që t’i drejtohet Gjykatës së Apelit. Megjithatë, edhe kjo kërkesë i shkoi huq. Kjo pasi trupi gjykues rrëzoi kërkesën.
“Në Vendimin e kundërshtuar, Paneli përjashtoi provat që pritej t’i jepte W04846 në lidhje me dy çështje që pretendohej se kishin të bënin me z. Selimi, dhe urdhëroi ZPS-në të mos nxirrte dëshmi në lidhje me ato çështje. Dy çështjet ishin: (i) vrasja e supozuar e një individi (“Akuza e Parë”); dhe (ii) rrahja dhe vrasja e supozuar e një individi tjetër (“Akuza e dytë”) (kolektivisht “Akuzat”).19 Paneli konstatoi se, siç është pranuar nga PSP-ja, PSP-ja nuk i kishte ngarkuar pretendimet në aktakuzë, as SPO-ja nuk i kishte referuar atyre në Dokumentin Paragjyqësor”, thuhet në këtë dokument.
Prokuroria pretendoi se këto dy raste, ndikojnë direkt në zhvillimin e drejtë të procedurës.
“ZPS argumenton se Çështja e Parë dhe e Dytë individualisht dhe/ose Çështjet në mënyrë kolektive ndikojnë në zhvillimin e drejtë dhe të shpejtë të procedurave pasi Vendimi i kundërshtuar i privon SPO-së mundësinë për të nxjerrë dhe mbështetur në prova që dëshmojnë, ndër të tjera, të akuzuarit të përbashkët si ndërmarrje kriminale dhe gjendjen shpirtërore të të akuzuarit, dhe minon aftësinë e Panelit për të vlerësuar provat e W04846.29 Së fundi, SPO pretendon se zgjidhja e apelit për Çështjet e Parë dhe të Dytë do të avancojë materialisht procedurën pasi do të qartësojë qëllimin e lejuar të provave të W04846”, thuhet në kërkesën e Prokurorisë.
Megjithatë, trupi gjykues refuzoi kërkesën që rasti të trajtohet në Gjykatën e Apelit.
“Lidhur me argumentin e PSP-së se Paneli i dha peshë të panevojshme mospërputhjeve dhe spekulimeve dhe mungesës së vërtetimit të pretendimit të dytë (çështja e parë) dhe kohës dhe natyrës së pretendimit të dytë (çështja e dytë), Paneli rikujton se këto janë faktorë individualë të konsideruar në vlerësimin e përgjithshëm të Pretendimit të Dytë.Gjatë vlerësimit të tij, trupi gjykues e ka konsideruar gjithashtu faktin se pretendimi i dytë nuk është deklaruar në aktakuzë, se ai nuk është përmendur në aktin e procedurës paraprake si fakt. apo rrethanat që kanë të bëjnë me akuzat, dhe se Pretendimi i dytë kishte të bënte me një pretendim se z. Selimi ka marrë pjesë drejtpërdrejt në keqtrajtimin dhe vrasjen e pretenduar të një personi që nuk përmendet në aktakuzë si viktimë e supozuar e një krimi të akuzuar, dhe paragjykimin e mundshëm të lejimit të një krimi të tillë. të dhënat që do të nxirren”, thuhet më tutje.
Madje, gjyqtarët konstatuan se pranimi i këtyre provave, mund të kishte elemente paragjykuese ndaj të akuzuarit.
“Përveç kësaj, në vendimin e kundërshtuar, Kolegji shpjegoi se pretendimi i dytë ishte paragjykues sepse: (i) ishte vepër e supozuar kriminale e z. Selimi e cila nuk ishte akuzuar në Aktakuzë, e as e përmendur në Shqyrtimin e Procedurës Paraprake; (ii) ‘fakti që një i akuzuar thuhet nga një dëshmitar se ka kryer një krim në një rast të mëparshëm…ka një potencial paragjykimi ndaj të Akuzuarit pasi mund të prezantohet për të sugjeruar ‘karakterin e keq’ të të Akuzuarit, ose për të treguar se ai kishte një ‘prirje për të vepruar në një mënyrë të caktuar’”; dhe (iii) koha dhe natyra e Pretendimit të Dytë e bënë atë paragjykues”, përfundon vendimi.
Ky është një nga vendimet e rralla që shkon në kundërshtim me kërkesat e Prokurorisë së Hagës.