Ligjëruesja në Universitetin e Kembrigjit, Nora Weller Visoka ka reaguar pas deklaratave të raportueses për Kosovën në Parlamentin Evropian, Viola von Cramon, duke thënë se ka një talent të pashoq për deklarata të nxituara pa reflektuar mbi pasojat e mundshme të dëmshme.

Deklarata e Von Cramon për një medium serb se “moszbatimi i vendimit të Gjykatës Kushtetuese për Manastirin e Deçanit nga ana e Kosovës nuk ua bën më të lehtë anëtarëve të Këshillit të Evropës të ecin para me aplikimin e saj për anëtarësim”, sipas Wellner Visokës është e papranueshme, sidomos nga Parlamenti Evropian.

Përmes një statusi në Facebook, ajo ka thënë se lidhja e Manastirit të Deçanit me hyrjen e Kosovës në Këshillin e Evropës është gjithashtu një qasje shpërfillëse, derisa ka shtuar se komuniteti diplomatik ndërkombëtar në Kosovë duhet të ndryshojë duke e ftuar Kishën Ortodokse Serbe në Kosovë që të angazhohet në mënyrë të ndershme dhe konstruktive me institucionet e Kosovës për të zgjidhur çështjet lokale në lidhje me tokën dhe aksesin.

“Deklarata e Von Cramon e politizon edhe më tej qëndrimin e Kishës, e cila në këmbim kontribuon me saktësi në përjashtimin për të cilin ajo akuzon Qeverinë e Kosovës”, ka shkruar ajo duke ftuar që të ndalen kritikat ndaj Kosovës.

“Viola von Cramon ka një talent të pashoq për deklarata të nxituara pa reflektuar mbi pasojat e mundshme të dëmshme. Në këtë rast, ajo nënkupton se Kosova dëshiron të heqë qafe komunitetin serb; Deklarata e saj që i referohet vetë ekzistencës së Kosovës, është e papranueshme, sidomos nga Parlamenti Evropian. Kosova ka disa nga ligjet më të sofistikuara për mbrojtjen e pakicave; ato zëvendësojnë shumicën e vendeve të Evropës Perëndimore. Problemi nuk është tërësisht tek Kosova që nuk e lejon komunitetin serb të integrohet. Në vend të kësaj, pengesa aktuale qëndron tek qeveria e Serbisë, e cila përdor komunitetin serb për agjendën e saj të vazhdueshme nacionaliste. Von Cramon dhe Co e dinë mirë këtë! Përveç kësaj, lidhja e Manastirit të Deçanit me hyrjen e Kosovës në Këshillin e Evropës është gjithashtu një qasje seriozisht shpërfillëse për këtë çështje. Komuniteti diplomatik ndërkombëtar në Kosovë duhet të ndryshojë mendjen në këtë front; në vend që të kritikojnë vazhdimisht shoqërinë e Kosovës, ata duhet të ftojnë Kishën Ortodokse Serbe në Kosovë që të angazhohet në mënyrë të ndershme dhe konstruktive me Qeverinë e Kosovës, administratorët lokalë dhe veçanërisht komunitetin e menjëhershëm për të zgjidhur çështjet lokale në lidhje me tokën dhe aksesin. Deklarata e Von Cramon e politizon edhe më tej qëndrimin e Kishës, e cila në këmbim kontribuon me saktësi në përjashtimin për të cilin ajo akuzon qeverinë e Kosovës.”