Zane e malit!

Shkruan: Pranvera Qerimi

Pluhurin ajo e thith

Dheu për të është ushqim.

Mua vetmia ma thith gjakun..

Gjakun.. si shushunje.

Zemra më është përvëluar

Si një xham i rrezatuar, që do pëlcas, nëse e prek me duar.

Gjoksi më është bere me vrima

Gozhda bën vend aty.

Mendimet e mia, as rrufeja si ndalon.

Ëndrrat e mia janë me të ditën

Eh jo natën…

E zhvesha mendjen time,

por asnjëherë trupin e saj.

Shok i lotëve jam

Kuis si një bagllamë dere,

jo për trupin e gufum të një femre,

por për shpirtin e saj.

Që më strehoi, si një zog në fole.

E tani që po vdes…

Po e hedhë kallëpin e dhëmbëve

Po ua lë të tjerëve Dhuratë.