“‘T’i japësh fjalën popullit francez’ për të justifikuar shpërbërjen është një argument kurioz pasi kjo është pikërisht ajo që kanë bërë më shumë se 25 milionë francezë në kutitë e votimit,” tha Sarkozy për Le Journal du Dimanche (JDD), duke iu referuar fjalimit të Macron, si përgjigje ndaj zgjedhjeve evropiane të 9 qershorit, kur Tubimi Kombëtar i shkaktoi një disfatë dërrmuese partisë së presidentit.
“Rreziku është i madh [që] ata të konfirmojnë zemërimin e tyre në vend që ta kthejnë atë,” tha Sarkozy, presidenti i qendrës së djathtë i Francës nga 2007-12, i cili thuhet se ka marrëdhënie të mira me Macron.
Francezët do të votojnë për një asamble të re kombëtare në dy raunde, më 30 qershor dhe 7 korrik, pas lëvizjes tronditëse të Macron për të thirrur zgjedhjet tre vjet përpara afatit.
Një sondazh i opinionit në të njëjtën gazetë nga Ifop tregoi se Tubimi Kombëtar ishte përpara me 35% të votave, aleanca e Frontit të Ri Popullor të partive të majta me 26% dhe Rilindja e Macron me 19%. Sipas gazetës, vetëm 61% e njerëzve që votuan për Macron në raundin e parë të zgjedhjeve presidenciale në 2022 planifikojnë të mbështesin partinë e tij më 30 qershor.
Sondazhe të tjera të publikuara gjatë fundjavës paraqitën një pamje të ngjashme, me grupin e Macron-it të mbërthyer në vendin e tretë, duke u pasuar shumë pas Tubimit Kombëtar dhe Frontit të Ri Popullor të vendit të dytë , i cili bashkon socialistët, të gjelbërt, komunistët dhe ekstremin e majtë të Jean-Luc Mélenchon. Një sondazh nga Opinionway për CNews, Europe 1 dhe JDD vendosi Tubimin Kombëtar me 32%, e ndjekur nga Fronti i Ri Popullor me 25% dhe partia e Macron me 19%.
Ish-kryeministri Lionel Jospin tha për Le Monde se thirrja e zgjedhjeve të parakohshme hapi derën për marrjen e pushtetit nga e djathta ekstreme. “Presidenti Macron i ka hapur derën Tubimit Kombëtar” dhe ka lejuar që “kjo parti e së djathtës ekstreme të trokasë në dyert e pushtetit”, tha Jospin, një socialist që mbajti postin midis 1997 dhe 2002 dhe që ishte në “bashkëjetesë” politike me presidentin e qendrës së djathtë, Zhak Shirak. Macron duhet të ishte konsultuar me kryeministrin e tij dhe presidentët e senatit dhe asamblesë kombëtare, tha ai, duke shtuar: “Emanuel Macron ka vendosur i vetëm”.
“Presidenti thotë se po i jep zë njerëzve, por bashkëqytetarët tanë do të duhet të marrin vendime shumë të rënda në një kohë shumë të shkurtër. Fushata për zgjedhjet legjislative do të zgjasë më pak se 15 ditë. Kjo nuk është përgjegjësi”.
Në një tjetër kthesë në një fushatë të trazuar, ish-presidenti socialist François Hollande njoftoi se po planifikonte të kandidonte sërish për asamblenë kombëtare. Ishte “një vendim i jashtëzakonshëm për një situatë të jashtëzakonshme”, tha ai, duke shtuar: “Unë nuk po kërkoj asgjë për veten time … Unë thjesht dua të jem në shërbim.”
Në një përgjigje të ftohtë, kreu i komisionit zgjedhor të Partisë Socialiste, Pierre Jouvet, tha se “merr parasysh” kandidaturën e tij, raportoi Agence France-Presse.
Duke folur për Le Figaro , Marine Le Pen e Tubimit Kombëtar kritikoi atë që ajo e quajti “blloku islamo-majtë” dhe tha se nuk do të bënte thirrje për dorëheqjen e Macron në rast të një fitoreje të madhe për partinë e saj.
Ajo tha: “Unë kam respekt për institucionet; Unë nuk bëj thirrje për kaos institucional. Thjesht do të ketë një bashkëjetesë.”
E djathta ekstreme është në rritje
Zgjedhjet e qershorit për BE-në prodhuan suksese të së djathtës së djathtë në vendet anëtare thelbësore që variojnë nga të rëndësishmet deri tek ato tronditëse.
Në Francë, Tubimi Kombëtar i Marine Le Pen korri një fitore kaq dërrmuese, saqë bëri që presidenti Emmanuel Macron të thërriste zgjedhje të parakohshme parlamentare. A mund t’i hapë dyert një qeverie të ekstremit të djathtë goditja e presidentit?
Në Gjermani, Alternativa radikale për Gjermaninë përfundoi e dyta, pavarësisht se ishte e zhytur në skandale, duke përfshirë një kandidat kryesor që thoshte se SS-të nazistë “jo të gjithë ishin kriminelë”. Partitë e ekstremit të djathtë kryesuan gjithashtu sondazhet në Itali dhe Austri.
